Jak wynika z badań przeprowadzony na Uniwersytecie w Helsinkach, u narażonych na stres dzieci znacznie podwyższa się poziom kortyzolu, potocznie zwanego hormonem stresu. Jednak dotyczy to tylko dzieci prowadzących siedzący tryb życia. U ich aktywnych fizycznie rówieśników wzrost stężenia kortyzolu w podobnych sytuacjach jest albo bardzo niewielki, albo w ogóle niezauważalny.

"Otrzymane wyniki sugerują, że aktywność fizyczna odgrywa ważną rolę w ochronie zdrowia psychicznego, bo osłania dzieci przed skutkami codziennie występujących sytuacji stresogennych, takich jak np. wystąpienia publiczne" - mówi główna autorka pracy Silja Martikainen.

Martikainen przebadała 252 dzieci w wieku 8 lat. Podzieliła je na trzy grupy: osoby najbardziej aktywne, średnio aktywne i najmniej aktywne. Wszystkim uczestnikom założono na nadgarstki akcelerometry (przyspieszeniomierze), aby ocenić poziom ich aktywności fizycznej w ciągu dnia. Badano także zawartość kortyzolu z pobranych od nich próbek śliny. Sytuacjami stresogennymi były sprawdziany z arytmetyki, którym poddano młodych ludzi.

Okazało się, że w grupie najbardziej aktywnych dzieci poziom kortyzolu wahał się najmniej, czyli był najmniej zależny od danej sytuacji. Największe skoki hormonu odnotowano natomiast w grupie mało aktywnej.

"Dla wszystkich jest oczywiste, że istnieje związek pomiędzy psychicznym i fizycznym samopoczuciem. Jednak charakter tej zależności nie był nigdy do końca wyjaśniony - mówi Martikainen. - Nasze wyniki sugerują, że regularne ćwiczenia poprawiają zdrowie psychiczne, regulując odpowiedź hormonu stresu na towarzyszące nam w codziennym życiu stresory”.

"Jednym słowem - dzieci, które zażywają więcej ruchu są nie tylko zdrowsze fizycznie, ale też cieszą się lepszą kondycją psychiczną" - podsumowuje badaczka.(PAP)

kap/ agt/