Ślady najstarszego gada znaleziono w Australii. Pochodzą one z wczesnego karbonu i liczą 350 mln lat.To oznacza, że ewolucja gadów zaczęła się co najmniej 20-30 mln lat wcześniej i w innej części świata niż wynikało to z dotychczasowych znalezisk - pokazuje publikacja w “Nature” z udziałem Polaka.
Żółw żyjący przed ok. 215 mln lat na terenie dzisiejszej Tajlandii nie należał do znanych dotąd rodzajów, lecz jest dowodem na większą niż dotąd zakładano różnorodność wczesnych przedstawicieli tej grupy – wykazali paleontolodzy, m.in. z Instytutu Paleobiologii PAN. Gad miał krewniaków w Polsce.
Do tej pory prędkość poruszania się zaurpodów (gigantycznych dinozaurów z długimi szyjami) szacowano na podstawie tropów, czyli śladów. Teraz paleontolodzy zaproponowali nowe podejście – do obliczeń wykorzystując prawa fizyki i długości kości kończyn zwierząt.
Znaleziony w 2024 r. w południowej Brazylii skamieniały szkielet zwierzęcia może pochodzić od przodka lub krewnego dinozaurów - wynika z badań zespołu paleontologów. Swoje wnioski opublikowali w styczniowym wydaniu “Gondwana Research”.
W diecie australopiteków żyjących w "kolebce ludzkości" w południowej Afryce przed 3 mln lat nie było mięsa lub pojawiało się go niewiele – ustalili naukowcy. Oznacza to, że przedstawiciele tego gatunku później przeszli na mięsną dietę łowców i zbieraczy.
Tanystrofeidy to triasowe gady z ekstremalnie wydłużonymi szyjami. Paleontolodzy wykazali, że ich kręgi szyjne były puste w środku. Jednak w przeciwieństwie do chociażby dinozaurów, w tym przypadku kości nie były wypełnione powietrzem a tkanką miękką.
Ślady stóp sprzed 1,5 mln lat wskazują, że dwa gatunki człowiekowatych żyły ze sobą po sąsiedzku – dowodzą naukowcy na łamach pisma „Science”.
Jaszczur z ogromnymi zębami – brzmi dosłowne tłumaczenie nazwy w języku greckim odkrytego nowego rodzaju i gatunku jaszczurki z eocenu (ok. 50 mln lat temu) z północnej Afryki. Terastiodontosaurus marcelosanchezi z długością 1 metra jest największym znanym przedstawicielem amfisbenów.
Pod koniec czwartorzędu w Azji wschodniej żyły liczne populacje człowiekowatych, w tym nowo odkryty Homo juluensis. Na łamach "Nature Communications" naukowcy próbują na nowo uporządkować wiedzę nt. ewolucyjnych relacji między tymi grupami.