Dowód na zderzenie tych dwóch obiektów odnotowały dwa detektory fal grawitacyjnych w Waszyngtonie i Luizjanie 23 listopada 2023 r.

Prof. Mark Hannam, matematyk na Uniwersytecie w Cardiff, powiedział w rozmowie z brytyjskim dziennikiem „Guardian”, że „było to jedno z najgwałtowniejszych zjawisk, jakie można zaobserwować we Wszechświecie, ale fale, które (w wyniku kolizji – PAP) docierają do Ziemi, są już bardzo maleńkie”.

Analiza sygnału wykazała, że zderzające się czarne dziury miały masę 103 i 137 razy większą od masy Słońca i obracały się ok. 400 tys. razy szybciej niż Ziemia, co jest wartością zbliżoną do teoretycznej granicy dla takich obiektów. W wyniku tej fuzji powstała nowa czarna dziura o masie ponad 225 razy większej od masy Słońca.

Według fizyków czarne dziury, które się połączyły, same były obiektami powstałymi z wcześniejszych połączeń. To wyjaśniałoby, jak osiągnęły tak dużą masę i dlaczego wirowały tak szybko, ponieważ łączące się czarne dziury mają tendencję do nadawania spinu, czyli momentu pędu obiektowi, który tworzą.

Do tej pory naukowcy odkryli ok. 100 połączeń czarnych dziur na podstawie generowanych przez nie fal grawitacyjnych; największe z nich doprowadziło do powstania obiektu o masie 140 mas Słońca.

Detektory fal grawitacyjnych, takie jak LIGO w USA, Virgo we Włoszech i KAGRA w Japonii, mierzą drobne zniekształcenia czasoprzestrzeni spowodowane gwałtownymi zdarzeniami kosmicznymi, takimi jak łączenie się czarnych dziur. Czwarty cykl obserwacyjny rozpoczął się w maju 2023 r. Wyniki obserwacji z pierwszej połowy tego cyklu, czyli do stycznia 2024 r., zostaną opublikowane pod koniec lata.

Z Londynu Marta Zabłocka(PAP)

mzb/ bar/