Wsparciu studentów, doktorantów i pracowników prowadzących działalność naukową, którzy są osobami z niepełnosprawnościami, poświęcone było posiedzenie podkomisji.

Wiceministra nauki i szkolnictwa wyższego Karolina Zioło-Pużuk zwróciła uwagę, że osób z niepełnosprawnościami i specjalnymi potrzebami edukacyjnymi przybywa na uczelniach. Przypomniała, że w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym nie ma szczegółowych regulacji dotyczących studentów z niepełnosprawnościami, a kwestie te regulowane są przez uczelnie, na przykład w regulaminach studiów.

Przewodnicząca Parlamentu Studentów RP Julia Bednarska-Leśniak, zaapelowała, by podczas dyskusji o potrzebach studentów z niepełnosprawnościami nie zapominać osobach neuroróżnorodnych i tych, którzy mają specjalne potrzeby edukacyjne, ale nie posiadają orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Dotyczy to np. osób, którym jeszcze w szkole poradnie psychologiczno-pedagogiczne wydały opinie o specyficznych trudnościach w uczeniu się (np. dysleksji, dysgrafii, dyskalkulii).

Poparła ją kierowniczka Biura ds. Dostępności i Wsparcia Osób z Niepełnosprawnościami w Szkole Głównej Handlowej, Justyna Kapturkiewicz, ale zaznaczyła, że jej uczelnia respektuje dokumenty wydawane przez poradnie.

„Problem polega na tym, że taka opinia jest wydawana raz na całe życie. (…) Przychodzi do nas dorosły człowiek, od którego dostajemy dokument wydany wtedy, kiedy to był chłopiec czy dziewczynka na etapie drugiej klasy szkoły podstawowej. (Szkoda, że – przyp. PAP) prawo nie przewiduje odświeżenia tego dokumentu na przykład na etapie szkoły wyższej" – zauważyła.

O osoby o specjalnych potrzebach edukacyjnych upomniała się również posłanka Sylwia Bielawska (KO). "Z niepełnosprawnościami o charakterze ruchowym daliśmy sobie już (na uczelniach – przyp. PAP) jakoś radę, ponieważ od wielu lat standardy odpowiednie architektoniczne są wdrażane. (…) Jednak mamy wciąż jako kadra naukowa w bardzo wielu uczelniach problem (…) w zakresie braku przygotowania kadry, jak traktować i jak postępować ze studentami, którzy mają na przykład ukryte niepełnosprawności – czyli na przykład niedosłyszą, niedowidzą. Bardzo często wykładowca nie zauważa tej niepełnosprawności" – tłumaczyła parlamentarzystka.

Postulowała, by resort nauki opracował np. kampanie informacyjne, które przygotowałyby kadrę dydaktyczną do pracy z takimi osobami.

Wicemininistra Zioło-Pużuk poinformowała, że wiele poruszanych podczas posiedzenia kwestii można rozwiązać „poprzez uwrażliwianie uczelni” na spotkaniach z przedstawicielami środowiska akademickiego. Przypomniała, że szkoły wyższe oferują swoim pracownikom wsparcie w dziedzinie pracy z osobami z niepełnosprawnościami, np. w postaci szkoleń albo dodatkowych materiałów dydaktycznych. "Natomiast chęć wzięcia udziału w takim na szkoleniu jest indywidualną decyzją prowadzącego. (…) To też jest kwestia pewnej indywidualnej wrażliwości" - zaznaczyła.

Zapowiedziała, że resort "zwróci uwagę" na kwestę oficjalnego respektowania na uczelniach opinii o specyficznych trudnościach w uczeniu się.

Z kolei Hanna Żarnowska, zastępca dyrektora Departamentu Budżetu i Finansów MNiSW, powiedziała, że środowisko akademickie, m.in. przedstawiciele Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, postuluje, by w podziale środków na poprawę dostępności kształcenia uwzględniać również osoby nieposiadające formalnych orzeczeń o stopniu niepełnosprawności.

"Analizujemy tę kwestię, (…) ale podział środków musi uwzględniać dane (…) transparentne, wiarygodne, rzetelne i mierzalne. W tej chwili korzystamy z danych GUS-owskich, które państwo raportujecie w systemie POL-on i na tej podstawie dzielimy dotacje. Osób z nie posiadających orzeczeń państwo nie raportują, stąd one nie mogą być na chwilę obecną uwzględniane w podziale" – wyjaśniła.

Z danych MNiSW wynika, że według stanu z 31 grudnia 2023 roku liczba studentów z niepełnosprawnościami wynosiła 21917 osób, czyli niecałe 2 proc. ogółu osób uczących się w szkołach wyższych.(PAP)

Nauka w Polsce

abu/ agt/