Obecny rektor Politechniki Świętokrzyskiej prof. Wiesław Trąmpczyński podkreślał, że prof. Neimitz, jako ceniony naukowiec, dydaktyk i organizator nauki, jest jedną z postaci nadającą prestiżu Politechnice. „Profesor - uznany w świecie pracownik nauki - należy do grona osób, których osiągniecia mają znaczący wpływ na rozwój polskiej nauki” – dodał prof. Trąmpczyński.

W laudacji prof. Arkadiusz Płoski zaznaczył, że decydujący wpływ na rozwój naukowy prof. Neimitza miał staż naukowy w Northwestern University w Evanston w Stanach Zjednoczonych, na początku lat 80. „Trafił pod opiekę wybitnego naukowca prof. Jana Achenbacha. Z dwóch zaproponowanych obszarów badań wybrał mechanikę pękania, z którą wcześniej nie miał styczności” – opisywał prof. Płoski.

Efektem stażu była praca prof. Achenbacha i ówczesnego doktora Neimitza, opublikowana w „Engineering Fracture Mechanics” (1981 r.). „Było to pierwsze rozwiązanie dynamicznego zagadnienia szczeliny w ciele sprężysto-plastycznym. Za tą publikacją pojawiły się następne rozwijające tę tematykę” – dodał prof. Płoski, zaznaczając, że rezultaty badań zostały później przedstawione w rozprawie habilitacyjnej kieleckiego naukowca.

Prof. Neimitz dziękując za wyróżnienie podkreślił, że jest ono dla niego tym ważniejsze, że uzyskał je od środowiska akademickiego uczelni, w której pracuje ponad 45 lat.

W wykładzie przybliżył mechanikę pękania. Przypomniał m. in. katastrofę wahadłowca Challenger w 1986 r., w której zginęło siedmiu astronautów – była zapoczątkowana pęknięciem uszczelki, wykonanej z tworzywa wrażliwego na niskie temperatury. Jak ocenił prof. Neimitz, gdyby NASA nie zlekceważyła ostrzeżeń inżynierów dotyczących wytrzymałości tego materiału, katastrofy można było uniknąć.

Prof. Neimitz jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Tytuł magistra inżyniera uzyskał w 1971 r. na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a doktorat obronił w 1976 r. na Politechnice Świętokrzyskiej. W 1986 r. Rada Naukowa Instytutu Podstawowych Problemów Techniki Polskiej Akademii Nauk nadała naukowcowi stopień doktora habilitowanego. W 1995 r. otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

Karierę zawodową prof. Neimitz rozpoczął jako konstruktor w Kieleckich Zakładach Wyrobów Metalowych Polmo-SHL; od 1972 roku pracuje w Politechnice Świętokrzyskiej. Na tej uczelni jest kierownikiem Katedry Podstaw Konstrukcji Maszyn (od 1987 r.), pełnił funkcję dziekana Wydziału Mechanicznego (1987-1990) i rektora (1990-1996).

Profesor zdobywał doświadczenie w wiodących zagranicznych ośrodkach badawczych, m. in. w Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii i Finlandii.

Profesor wypromował sześciu doktorów nauk technicznych. Był recenzentem sześciu rozpraw doktorskich, 19 rozpraw i dorobku w przewodach habilitacyjnych; opiniodawcą 10 wniosków o tytuł naukowy profesora, dwóch recenzji w postępowaniu o nadanie tytułu doktora honoris causa i promotorem jednego doktoratu honoris causa. Jest autorem bądź współautorem około 180 recenzowanych publikacji oraz pięciu książek naukowych. Publikował w czasopismach o międzynarodowej renomie.

Profesor działa także na rzecz regionu świętokrzyskiego. Był członkiem rady nadzorczej strefy ekonomicznej w Starachowicach (1998-2005), członkiem Regionalnego Komitetu Sterującego ds. Programu Operacyjnego Województwa Świętokrzyskiego (2007-2013). Od 1997 r. jest dyrektorem zarządu Fundacji im. Stanisława Staszica.

Za swą działalność prof. Andrzej Neimitz został uhonorowany m.in. odznaką Za Zasługi dla Kielecczyzny (1988 r.), Złotym Krzyżem Zasługi (1989 r.), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002 r.); Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2003 r.) Otrzymał też wyróżnienia międzynarodowych towarzystw naukowych. (PAP)

Autor: Katarzyna Bańcer

ban/ ekr/