Zasięg występowania rysia w Europie jest mocno pofragmentowany, co jest związane głównie z dostępnością kluczowych dla tych dużych drapieżników środowisk. Zdominowany przez człowieka kontynent europejski oferuje środowiska o bardzo zróżnicowanym poziomie przekształceń antropogenicznych. Strategia użytkowania terenu i dostępnych siedlisk przez rysie może być czynnikiem istotnym dla ich przetrwania w środowisku przekształconym przez człowieka. Szczególne ważne mogą być środowiska zapewniające rysiom osłonę, ale również możliwość zdobywania pokarmu, takie jak lasy i obszary o urozmaiconej rzeźbie terenu - czytamy w informacji prasowej przesłanej przez naukowców, którzy oceniali sytuację europejskich rysi.

Międzynarodowy zespół badaczy, w którym uczestniczyli naukowcy z Instytutu Biologii Ssaków PAN w Białowieży i Instytutu Ochrony Przyrody w Krakowie, postanowił zbadać strategię użytkowania środowiska przez rysie w obrębie poszczególnych areałów osobniczych oraz pod względem ich usytuowania w krajobrazie, w obszarach o różnym stopniu przekształcenia przez człowieka.

Do analiz wykorzystano dane z badań telemetrycznych 434 osobników rysia z 7 europejskich populacji, od gór Jura w Szwajcarii i Bałkanów po Skandynawię i kraje bałtyckie, bytujących na terenie 13 krajów. Wyniki analiz ukazały się właśnie w czasopiśmie naukowym "Landscape Ecology".

"Odkryliśmy, że wraz ze wzrostem stopnia przekształcenia krajobrazu wzrasta intensywność użytkowania przez rysie środowisk zapewniających osłonę i ukrycie, takich jak lasy i obszary o urozmaiconej rzeźbie terenu. Ma to miejsce zarówno wewnątrz terytoriów osobniczych jak i w skali ulokowania terytoriów w krajobrazie. Lasy są najsilniej preferowane na terenach o najmniejszym stopniu pokrycia roślinnością drzewiastą. Taka strategia pozwala na unikanie przez te duże drapieżniki kontaktu z człowiekiem" – informuje prof. Rafał Kowalczyk z Instytutu Biologii Ssaków Pan w Białowieży, współautor artykułu.

Co więcej, dostępność lasów umożliwia rysiom zasiedlanie krajobrazu bardziej przekształconego przez człowieka. Presja człowieka i dostępność środowisk osłonowych wpływają również na czasowe użytkowanie siedlisk przez rysie. Te duże koty zwiększają wykorzystanie środowisk zapewniających osłonę i zmniejszają wykorzystanie obszarów zmodyfikowanych przez człowieka w okresach wysokiego ryzyka kontaktu z człowiekiem (w ciągu dnia) oraz zwiększonego zagrożenia dla młodych (okres pierwszych trzech miesięcy ich życia.

"Nasze badania wskazują na niezwykłą zdolność adaptacyjną rysia do presji człowieka i podkreślają znaczenie siedlisk osłonowych w różnej skali przestrzennej dla współistnienia dużych drapieżników i ludzi w zmodyfikowanym krajobrazie Europy. Podkreślamy, że struktura krajobrazu w dużym stopniu determinuje w jaki sposób duże drapieżniki mogą przystosować się do presji człowieka, a tym samym odgrywa ważną rolę w kształtowaniu rozmieszczenia i użytkowania środowisk przez te duże drapieżniki" – podkreśla prof. Krzysztof Schmidt z Instytutu Biologii Ssaków PAN – współautor artykułu, od ponad 30 lat badający rysie. To co ważne, nie sama presja człowieka, ale kombinacja dostępności środowisk i oddziaływania człowieka decyduje o tym, czy duże drapieżniki mogą powracać i przetrwać na obszarach Europy zdominowanych przez ludzi. Ma to ogromne znaczenie dla ich ochrony.

Opublikowany artykuł to kolejna praca naukowa na temat rysi na bazie danych pochodzących od dużej liczby osobników z wielu obszarów Europy. Takie analizy pozwalają poznawać uniwersalne wzorce i czynniki wpływające na ekologię rysi, co nie zawsze jest możliwe do zbadania na poziomie poszczególnych populacji bytujących w specyficznych lokalnych warunkach.

"Planujemy publikację kolejnych artykułów naukowych w ramach sieci naukowej Eurolynx, zrzeszającej badaczy rysi z całej Europy, gromadzących dane na temat tych dużych drapieżników" – podsumowuje prof. Kowalczyk.

Nauka w Polsce

zan/