NASA poinformowała o śmierci swojego byłego astronauty Michaela Collinsa. Zmarł w wieku 91 lat 28 kwietnia br. w Naples na Florydzie z powodu choroby nowotworowej. Brał udział w pierwszej załogowej misji, której zadaniem było lądowanie na Księżycu.
Michael Collins znany jest przede wszystkim z misji Apollo 11, której zadaniem było pierwsze załogowe lądowania na Księżycu w 1969 roku. Załoga liczyła trzy osoby, z których dwie (Neil Armstrong i Buzz Aldrin) wylądowały i spacerowały po powierzchni Księżyca, a trzecia (Michael Collins) pozostała w statku na orbicie.
„Dzisiaj straciliśmy prawdziwego pioniera i dożywotniego zwolennika eksploracji. Jako pilot w module dowodzenia Apollo 11 był przez niektórych zwany najbardziej samotnym człowiekiem w historii – kiedy jego koledzy spacerowali po raz pierwszy po Księżycu, pomógł w dokonaniu tego kroku milowego”- powiedział Steve Jurczyk, poprzedni administrator NASA.
Michael Collins urodził się 31 października 1930 roku w Rzymie we Włoszech. Ukończył szkołę średnią w Saint Albans w Waszyngtonie (USA), a później akademię wojskową w West Point w 1952 roku. Wybrał karierę w lotnictwie wojskowym. Służył jako pilot myśliwca (w eskadrze stacjonującej we Francji), a później od 1959 do 1963 roku był testowym pilotem w Edwards Air Force Base w Kalifornii. Miał na swoim koncie ponad 4200 godzin lotów.
Astronautą został w trzeciej rekrutacji NASA w październiku 1963 roku. Był pilotem rezerwowym dla misji Gemini 7. W pierwszy lot w kosmos poleciał w ramach trzydniowej misji Gemini 10, która wystartowała 18 lipca 1966 roku. Lot ten ustanowił ówczesny rekord wysokości. Miał wtedy też okazję wykonać spacer kosmiczny (2 godziny i 28 minut poza statkiem). Później służył też w centrum kontroli lotów na stanowisku łączności ze statkiem kosmicznym, gdy wykonywano misję Apollo 8 (na stanowisku tym należało przekazywać informacje pomiędzy centrum kontroli misji, a załogą). Łącznie Collins był w kosmosie przez 266 godzin (misje Gemini 10 i Apollo 11).
Służbę wojskową opuszczał w stopniu generała dywizji. NASA opuścił w 1970 roku i został zastępcą sekretarza stanu do spraw publicznych. W 1971 roku został dyrektorem Narodowego Muzeum Lotnictwa i Kosmosu w Smithsonian Institution, które było wtedy w ramach konstrukcji (zostało otwarte w 1976 roku). W 1980 roku został wiceprezesem firmy LTV Aerospace and Defense Co., gdzie pracował do 1985 roku. Później założył własną firmę, pisząc i prowadząc wykłady dotyczące kosmosu.
Wydał kilka książek: “Carrying the Fire" (1974), "Flying to the Moon and Other Strange Places" (1976), "Liftoff: The Story of America's Adventure in Space" (1988), "Mission to Mars" (1990).
Przyznano mu doktoraty honorowe sześciu uniwersytetów, a także inne wyróżnienia.(PAP)
cza/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.