Profesora uhonorowano podczas uroczystego posiedzenia Senatu uczelni.

W laudacji, naukowiec UJK, prof. Stanisław Mrówczyński nawiązał do faktu, że sam był w latach 70. ub.w. studentem prof. Wróblewskiego na Uniwersytecie Warszawskim. „Poznałem profesora jako znakomitego, porywającego wprost wykładowcę, który opis starannie przygotowanych demonstracji doświadczeń fizycznych przeplatał barwną historyczną anegdotą. Poznałem wtedy także profesora jako autora świetnego dwutomowego podręcznika +Wstęp do fizyki+ napisanego we współpracy z nieżyjącym już profesorem Januszem Zakrzewskim; podręcznika, który nadal się cieszy wielką popularnością wśród wykładowców i studentów” – zaznaczył prof. Mrówczyński.

Przypomniał, że naukowiec całe swoje życie związał z Uniwersytetem Warszawskim, a wieloletnim tematem badań prof. Wróblewskiego były cząstki dziwne.

Prof. Mrówczyński podkreślił, że wybitny fizyk angażował się w sprawy organizacji nauki w Polsce. Opracował pierwsze zasady kategoryzacji instytucji naukowych w kraju, w oparciu o parametryczne wskaźniki.

Dodał, iż inną wielką pasją prof. Wróblewskiego, poza nauką, jest popularyzacja fizyki, czy szerzej - nauki. Od kilkudziesięciu lat prowadzi on w „Wiedzy i Życiu” stały felieton „Uczeni w anegdocie”, a zbiór tych opowieści zostały wydane w książce. Profesor jest też autorem publikacji „Prawdy i mity w fizyce”.

Prof. Mrówczyński podkreślił, że honorowy doktor UJK przez lata wspierał rozwój Instytutu Fizyki tej uczelni i organizowane przez instytucję przedsięwzięcia.

Prof. Andrzej Kajetan Wróblewski urodził się w 1933 r. w Warszawie. W 1955 r. ukończył studia fizyczne na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Tam też pracuje od 1954 r. W 1961 r. obronił dysertację doktorską „Badanie hiperonów Λ0 metodą emulsji jądrowych”. W 1964 r. otrzymał stopień doktora habilitowanego, w 1971 r. – profesora nadzwyczajnego, a w 1979 r. – profesora zwyczajnego.

Profesor jest autorem ponad dwustu publikacji w wiodących czasopismach fizycznych, które wytyczały nowe kierunki badań z zakresu fizyki wysokich energii (fizyki cząstek elementarnych). Do kanonu nauk fizycznych przeszła tzw. formuła Wróblewskiego, czyli relacja między średnią liczbą produkowanych cząstek, a dyspersją tej liczby.

Prof. Wróblewski jest też autorem artykułów popularnonaukowych oraz książek traktujących o historii nauki, w tym unikatowej monografii „Historia fizyki. Od dziejów najdawniejszych do współczesności”, opisującej ścieżki rozwoju fizyki – od starożytności, po najnowsze osiągnięcia.

Prof. Wróblewski pełnił funkcję dziekana Wydziału Fizyki UW (1986-1989), a następnie rektora tejże uczelni (1989-1993). Aktywnie angażował się w sprawy organizacji polskiej nauki, działając na forum takich instytucji jak Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich czy Komitet Badań Naukowych. Profesor uczestniczył też w pracach wielu organizacji naukowych, m.in. w Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej, Komisja C11 Cząstek i Pół (1976-1982); Scientific Policy Committee of CERN (1994-1999); Scientific Council of DESY (1992-1999). Jest członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk oraz wiceprezesem Polskiej Akademii Umiejętności (od 2009 r.).

Został wyróżniony m.in.: Nagrodą Prezesa Rady Ministrów za wybitny dorobek naukowy (2005 r.); Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Republiki Francji, najwyższym wyróżnieniem Polskiego Towarzystwa Fizycznego – Medalem Mariana Smoluchowskiego. Prof. Wróblewski jest też honorowym doktorem czterech (poza UJK) uczelni.

PAP - Nauka w Polsce

ban/ zan/