Od początku lipca Planetary Defence Office ESA obserwowało niezwykły obiekt – kometę, która wleciała do Układu Słonecznego z przestrzeni międzygwiezdnej i 1 lipca została wykryta przez Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System (ATLAS).

3I/ATLAS porusza się przez nasz Układ Słoneczny z prędkością ok. 210 tys. km na godzinę, co stanowi najwyższą zarejestrowaną kiedykolwiek prędkość dla obiektu spoza naszego systemu. Tak duża prędkość świadczy o tym, że kometa dryfowała przez przestrzeń międzygwiezdną przez wiele miliardów lat i doznała wielokrotnych przyspieszeń grawitacyjnych ze strony licznych gwiazdy czy mgławic.

Naukowcy przyjrzeli się komecie dokładniej z pomocą Teleskopu Hubble’a. Udało im się m.in. oszacować wielkość jej stałego jądra. Górna granica jego średnicy 5,6 km, a dolna – zaledwie 320 m.

Eksperci ESA podkreślają, że jądra komety nadal nie można bezpośrednio zobaczyć nawet z pomocą takich instrumentów, jak Teleskop Hubble’a. Liczą na to, że więcej informacji dostarczą badania prowadzone z wykorzystaniem Teleskopu Jamesa Webba.

Tymczasem Hubble sfotografował także chmurę pyłu wyrzuconą z rozgrzanej przez Słońce strony komety oraz zarys zbudowanego z pyłu ogona. Dane pokazują, że obiekt traci pył w sposób podobny do innych zmierzających ku Słońcu komet, które pochodzą z Układu Słonecznego.

Specjaliści przewidują przy tym, że będzie widziana do wrześnie, po czym znajdzie się zbyt blisko Słońca. Ponownie pojawi się po drugiej stronie Słońca na początku grudnia.

Naukowcy przypominają, że ESA przygotowuje rewolucyjną misję Comet Interceptor, która ma się rozpocząć w 2029 roku. Na tzw. orbicie parkingowej będzie sonda czekała na kolejny obiekt z dalekiego kosmosu – np. kometę z otaczającego Układ Słoneczny Obłoku Oorta. Kiedy pojawi się odpowiedni cel, wystrzeli w jego kierunku dwa próbniki.

Taka wizyta w pobliżu komety ma zaowocować bezprecedensowymi informacjami na temat przeszłości Układu Słonecznego.

Marek Matacz (PAP)

mat/ zan/