Wysokoenergetyczne kolizje jonów w Wielkim Zderzaczu Hadronów są zdolne oderwać od siebie kwarki i gluony. Jak z takiej plazmy kwarkowo-gluonowej rodzą się później cząstki wtórne? Kolejne informacje na ten temat niesie najnowsza analiza zderzeń protonów z protonami lub jonami, zaobserwowanych w ramach eksperymentu LHCb.
Najmniejszy z dotychczas zbudowanych akcelerator o długości tylko 0,2 mm wykorzystuje światło lasera do przyspieszania elektronów do prędkości stu tysięcy kilometrów na sekundę – informuje „Nature”.
Zespół badaczy z Francji, Polski i Wielkiej Brytanii zaproponował nową hipotezę sugerującą, że oddziaływania ciemnej materii z neutrinami mogą wyjaśnić pewne nieprawidłowości w rozkładzie mikrofalowego promieniowania tła.
Po raz pierwszy na świecie polscy naukowcy zaobserwowali anihilację punktów wyjątkowych pochodzących z różnych punktów degeneracji. Odkrycie może przyczynić się do powstania nowoczesnych urządzeń optycznych, których właściwościami będzie można sterować za pomocą napięcia.
Czy da się obejść zasadę nieoznaczoności Heisenberga i ominąć zakaz Pauliego, aby jeszcze precyzyjniej mierzyć czas w zegarach optycznych? Z tym zagadnieniem zmierzyła się polsko-litewska grupa fizyków. Pokazują oni, jak wytworzyć w ultrazimnym gazie fermionowym tzw. stany ściśnięte.
Oto naukowy odpowiednik zabawy w "znajdź 10 różnic między obrazkami": szukanie różnic między materią i antymaterią. Stawka w tym zadaniu jest duża: to odpowiedź na pytanie, dlaczego istniejemy. Teraz w eksperymencie LHCb w CERN badacze znaleźli kolejną (choć jeszcze nie ostatnią) różnicę.
Do 2040 roku może powstać akcelerator ponad trzykrotnie dłuższy, niż największy na świecie akcelerator cząstek, Wielki Zderzacz Hadronów. Instrument, który kosztowałby - bagatela - 20 mld euro, pozwoliłby m.in. na badania bozonu Higgsa i ciemnej materii.
Opracowano nowy typ zegara molekularnego - wykorzystuje on stany obecne w cząsteczkach dwuatomowych. Wyniki ukazały się w "Nature Physics". W międzynarodowych badaniach brali udział pracownicy Uniwersytetu Warszawskiego.
Do rejestrowania śladów cząstek jądrowych od niedawna używa się kryształów fluorku litu. Fizycy z Instytutu Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie właśnie wykazali, że kryształy te świetnie nadają się również do detekcji przelotów wysokoenergetycznych jonów pierwiastków nawet tak ciężkich jak żelazo.
Masa cząstek wcale nie jest dana raz na zawsze! Zależy od otoczenia i może się zmieniać – i to nawet w takich warunkach, jakie panują przy zderzeniach gwiazd neutronowych - potwierdziły badania w eksperymencie HADES. Badania te rzucają nowe światło na to, skąd cząstki biorą masę.