W Galicji, w północno-zachodniej Hiszpanii, archeolodzy odnaleźli niespotykany w tej części Europy zamek z IX w. Pierwotnie uważany był on za typową dla Półwyspu Iberyjskiego budowlę obronną, tzw. castro. Powstawały tam one od starożytności do średniowiecza.
Jak wyjaśnił Victor Garcia Pineiro z zespołu badawczego, rozpoczynając prace poszukiwawcze archeolodzy przypuszczali, że badane ruiny to jeden z licznych w Galicji castros, czyli grodów otoczonych murami.
W trakcie kolejnych etapów poszukiwań archeolodzy doszli jednak do wniosku, że odkrywane fragmenty budowli to rezydencja rycerska typu motte-and-bailey. Był to rodzaj obiektu mieszkalnego o cechach obronnych, będącego formą przejściową między grodem a zamkiem.
W rozmowie z dziennikiem “El Espanol” Garcia Pineiro powiedział, że budowla, zlokalizowana na górze San Paio w prowincji Pontevedra, to ewenement w skali całego Półwyspu Iberyjskiego. Zwrócił uwagę, że była ona typowa dla Francji i Wielkiej Brytanii z okresu pomiędzy IX a XII w.
“Ani na terenie wspólnoty autonomicznej Galicji, ani w żadnym innym miejscu Półwyspu Iberyjskiego nie występują tego rodzaju fortece” - zaznaczył hiszpański archeolog, wskazując, że obiekt wybudowano pomiędzy IX a X w.
Z dotychczas odnalezionych fragmentów ruin budowli wynika, że wewnątrz otoczonego murem terenu znajdowała się wysoka wieża, zaś w dolnej części zabudowania mieszkalne. Cały obszar fortecy był otoczony fosą.
Uczestnicy prac wykopaliskowych, wspieranych przez rząd regionu Galicji, wyjaśnili, że nietypowy jak na Półwysep Iberyjski zamek powstał na miejscu budowli obronnej, która działała w VI-VIII w. Potwierdzili, że z tego okresu pochodzą bowiem znalezione na złożu archeologicznym drobne przedmioty, wśród których jest m.in. kwarcowy grot oraz krzemienne ostrze.
Marcin Zatyka (PAP)
zat/ agt/
