Trwają badania archeologiczne odkrytych reliktów zabudowy przy ulicy Anielewicza (dawnej ulicy Gęsiej). Mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków zaznaczył, że na miejscu znaleziono "fragmenty bardzo płytko posadowionych fundamentów oraz wiele materiału archeologicznego w postaci zabytków ruchomych, jak ceramiki i różne artefakty związane z życiem codziennym".

"Fundamenty były w bardzo złym stanie, ich grubość nie przekraczała kilkunastu centymetrów, wiele było uszkodzonych i rozebranych. Nie było możliwości ich zachowania" - przekazał dodając, że w związku z tym wyraził zgodę na rozbiórkę udokumentowanych reliktów w zakresie niezbędnym do realizacji inwestycji.

Przypomniał, że w tym miejscu planowana jest budowa nowego budynku zgodnie z prawomocną decyzją wydaną przez władze Warszawy.

Odkryte fragmenty bruku, jeżeli stan ich zachowania na to pozwoli, jak i murów ceglanych, zostaną wkomponowane w projektowany budynek i jego otoczenie. "Warto tu jeszcze podkreślić, że fundamenty wspomnianego obiektu są bardzo płytkie, nie jest możliwe ich wyeksponowane" - wyjaśnił prof. Lewicki.

Prace odbywają się pod ścisłym nadzorem MWKZ i Muzeum Getta Warszawskiego.

Najciekawszy odkryty obiekt – warsztat rzemieślniczy produkcji sztućców i niewielkich przedmiotów metalowych zostanie zabezpieczony w całości i wraz z elementami wyposażenia będzie przeniesiony do Muzeum Getta Warszawskiego, a po niezbędnej konserwacji wyeksponowany na wystawie stałej.

"Wszystkie odkryte fragmenty starannie zadokumentowano. Na pozostałym obszarze nadal trwają badania wykopaliskowe" - zaznaczył konserwator.

Ulica Gęsia to nieistniejąca już dziś ulica na Muranowie. Przed II wojną światową zaczynała się przy ulicy Nalewki. Jej przedłużeniem na wschód była ulica Franciszkańska biegnąca do Nowego Miasta. Gęsia biegła na południowy zachód do bramy cmentarza żydowskiego przy Okopowej. Jej ślad pokrywa się częściowo ze współczesną ulicą Nalewki, a od skrzyżowania z ulicą Karmelicką jest zbieżna z ulicą Anielewicza - aż od Okopowej.

W latach 1940–42 w budynkach pod nr 24 mieścił się Areszt Centralny dla dzielnicy żydowskiej nazywany "Gęsiówką" właśnie od nazwy ulicy, który następnie wraz z gmachem głównym (ul. Zamenhofa 19) został włączony do kompleksu obozu koncentracyjnego KL Warschau.

Dawna zabudowa ulicy uległa zniszczeniu w 1943 r., podczas i po powstaniu w getcie warszawskim, w którego granicach ulica znalazła się w listopadzie 1940 r. Ocalałe wypalone budynki "Gęsiówki" rozebrano po 1960 r.

Po II wojnie światowej po śladzie ulicy Gęsiej wytyczono nową ulicę, której 31 grudnia 1955 nadano nazwę dowódcy powstania w getcie warszawskim Mordechaja Anielewicza.(PAP)

Autorka: Marta Stańczyk

mas/ jann/