Nauka dla Społeczeństwa

28.03.2024
PL EN
05.03.2023 aktualizacja 06.03.2023

Przynęta na nanorurkowe "grube ryby" ocali najcenniejsze nanorurki

Fot. Adobe Stock Fot. Adobe Stock

Polscy naukowcy odkryli przynętę na "nanorurkowe grube ryby". Metoda pozwoli w jednym kroku oddzielić wszystkie większe nanorurki węglowe i pozostawić te najmniejsze – mające szczególny potencjał do wykorzystania w fotowoltaice lub nanomedycynie.

Jak wyjaśnił PAP prof. Dawid Janas z Politechniki Śląskiej, naukowcy z jego zespołu zaobserwowali, że niejonowe surfaktanty dają możliwość precyzyjnej izolacji nanorurek węglowych o określonej strukturze. Artykuł dokumentujący wyniki badań opublikowało czasopismo "Advanced Science". Aby wyjaśnić sens odkrycia, profesor Janas posługuje się analogią do wędkarstwa.

"Załóżmy, że mamy staw z karpiami oraz szczupakami. Chcemy hodować oba gatunki, ale karpie rosną wolno i potrzeba około 3-4 lat by, nadawały się na wigilijny stół. W tym czasie szczupaki będą rosły jak na drożdżach i - jak osiągną odpowiedni rozmiar - zjedzą nasze karpie, tym samym przekreślając świąteczne marzenia kulinarne. By rozwiązać ten problem i ocalić karpie, potrzeba odpowiedniej przynęty, która pozwoli odłowić owe duże szczupaki, zanim ich apetyt stanie się zagrożeniem" – obrazuje prof. Janas.

Podobnie jest w przypadku nanorurek węglowych, w których to małe "okazy" są najbardziej pożądane do wskazanych zastosowań, a duże trzeba wyeliminować z populacji.

W trakcie prac prowadzonych w ramach grantu OPUS naukowcy zaobserwowali, że tzw. niejonowe surfaktanty są doskonałą przynętą na nanorurkowe "grube ryby", a równocześnie, małe sztuki ich "nie biorą".

"Dzięki temu byliśmy w stanie odłowić wszystkie większe nanorurki poza tym jednym, pożądanym, najmniejszym typem o średnicy wynoszącej tylko 0,692 nm. Co ciekawe, zastosowana taktyka skutecznie oczyściła również nanorurkowe odpady, które ze względu na ich wysoką cenę przekraczającą 1500 USD za gram, zbieraliśmy przez lata w naszym laboratorium licząc, że kiedyś to +się przyda+" – mówi badacz.

Pierwszym autorem artykułu w "Advanced Science" jest Błażej Podleśny z zespołu prof. Dawida Janasa z Katedry Chemii Organicznej, Bioorganicznej i Biotechnologii Wydziału Chemicznego Politechniki Śląskiej. Zespół od wielu lat zajmuje się wybieraniem do badań nanorurek o konkretnych właściwościach. Selekcja ta bywa kłopotliwa, ponieważ nanorurki – maleńkie grafenowe ruloniki zbudowane z węgla i puste w środku - plączą się ze sobą, a w makroskali są po prostu garstką czarnego pyłu.

Więcej na temat separacji nanorurek - na TEJ stronie. 

O zastosowaniach nanorurek w diagnostyce medycznej i ostatnich badaniach zespołu - na TEJ stronie. 

PAP – Nauka w Polsce, Karolina Duszczyk

kol/ zan/

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

Copyright © Fundacja PAP 2024