Dzieci, które nie mogą korzystać z tradycyjnej nauki na terenie szkoły w czasie pandemii COVID-19 oraz ich rodzice, wykazują pogorszenie w zakresie zdrowia psychicznego, emocjonalnego i fizycznego - wynika z badań opublikowanych w czasopiśmie Morbidity and Mortality Weekly Report.
Doktor Jorge V. Verlenden z Centers for Disease Control and Prevention (CDC) w Stanach Zjednoczonych, wraz ze współpracownikami, zdecydował się sprawdzić, jakie są różnice w doświadczeniach dzieci i rodziców oraz w ich dobrostanie psychicznym w zależności od sposobu realizowania przez dzieci obowiązku szkolnego. W tym celu, wraz z zespołem, między 8 października a 13 listopada 2020 r. przebadał dzieci i uczniów w wieku od 5 do 12 lat oraz ich rodziców.
Spośród prawie 1,3 tys. respondentów nieco ponad 45 proc. uczyło się zdalnie, 31 proc. w trybie stacjonarnym, a niecałe 24 proc. w trybie hybrydowym. Rodzice uczniów opisywali doświadczenia i samopoczucie dzieci, w tym zmiany w zakresie aktywności fizycznej i czasu spędzanego na zewnątrz od początku pandemii COVID-19. Opisywali też stan zdrowia psychicznego i emocjonalnego przed i podczas pandemii oraz aktualny poziom lęku i depresji. Ponadto rodzice wypowiadali się na temat własnego samopoczucia i doświadczeń, w tym stabilności w pracy, problemami z opieką nad dziećmi i stresem emocjonalnym.
Analiza wyników badań wykazała, że zarówno rodzice, jak i ich dzieci uczące się zdalnie lub w trybie hybrydowym, otrzymały gorsze wyniki w 11 z 17 wskaźników stresu i dobrego samopoczucia dotyczących zdrowia psychicznego i aktywności fizycznej dziecka oraz emocjonalnego niepokoju rodziców w porównaniu z osobami, których dzieci korzystały z nauki stacjonarnej w szkole.
Przykładowo, aktywność fizyczna dzieci, które uczą się w domu spadła - według rodziców - o ok. 63 proc. Tymczasem dzieci, które korzystają z nauki stacjonarnej, z racji obostrzeń, są "tylko" o 30 proc. mniej aktywne. Skrócił się też czas spędzania czasu na świeżym powietrzu - uczniowie uczący się zdalnie lub hybrydowo, spędzają kolejno 58 i 42 proc. mniej wolnego czasu poza domem. U dzieci uczących się w trybie stacjonarnym czas ten skrócił się o ok. 27 proc.
Czynnikiem, który uległ największej zmianie są spotkania twarzą w twarz z rówieśnikami - uczniowie uczący się on-line prawie nie spotykają się na żywo (spadek o 86 proc.). Analiza danych wykazała też wzrost spotkań on-line ze znajomymi - ten w przypadku nauki w domu wzrósł o niecałe 25 proc. U uczniów, którzy spotykają się na co dzień w szkole częstość wirtualnych spotkań wzrosła o 13 proc.
Z kolei rodzice dzieci uczących się zdalnie, częściej niż rodzice dzieci uczęszczających do szkoły, zgłaszali utratę pracy (odpowiednio 42,7 proc. w porównaniu z 30,6 proc.). Obawy o utrzymanie stanowiska pracy w czasie pandemii częściej pojawiały się również tam, gdzie dzieci uczyły się w domu - 26,6 proc. w porównaniu z 15,2 proc. rodziców, których dzieci uczęszczały do szkoły.
Rodzice dzieci uczących się w domu częściej zgłaszali też, że mają trudność w zapewnieniu dzieciom opieki.
Wzrost stresu emocjonalnego wskazało 54 proc. rodziców dzieci, które uczyły się zdalnie, 40 proc. rodziców dzieci uczących się w trybie hybrydowym, oraz 38,4 proc. rodziców, których dzieci miały możliwość nauki stacjonarnej.
Według badaczy ich odkrycia pokazują, jak duże znaczenie, nie tylko dla uczniów, ale i ich rodziców, ma możliwość uczęszczania dzieci na stacjonarne lekcje w szkole.
Źródło: https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/70/wr/mm7011a1.htm (PAP)
autorka: Agnieszka Niewińska - Lewicka
anl/ ekr/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
