Walenie zainteresowały naukowców dlatego, że mogą żyć ponad 200 lat i - z tego co wiadomo - praktycznie nie zapadają na choroby związane z wiekiem.

Badacze sugerują, że długowieczności i odporności na nowotwory u waleni mogą sprzyjać zmiany w obrębie genów związanych z podziałem komórki, mechanizmami naprawy DNA, powstawaniem nowotworów - i starzeniem.

"Niewiele rozumiemy na temat międzygatunkowych różnic dotyczących długowieczności. Nowe wyniki pozwalają ustalić, które geny powinniśmy wziąć teraz pod lupę" - mówi starszy autor publikacji, dr Joao Pedro de Magalhaes z brytyjskiego University of Liverpool. On sam jest przekonany - jak mówi - że u różnych gatunków zwierząt w czasie ewolucji pojawiły się przeróżne "tricki", pozwalające wydłużać czas życia. "Odkrywając te tricki, obecne u wali grenlandzkich, możemy się nauczyć stosować wiedzę na ich temat w przypadku ludzi, co pozwoli nam zwalczać choroby związane ze starzeniem się" - mówi.

U dużych waleni organizmy składają się z ponad tysiąca razy większej liczby komórek niż organizm człowieka. A jednak najwyraźniej nie mają one odpowiednio zwiększonej skłonności do nowotworu. Właśnie dlatego naukowcy podejrzewają u nich istnienie naturalnych mechanizmów tłumiących zmiany nowotworowe, i to o wiele skuteczniej niż u innych zwierząt.

Magalhaes i jego współpracownicy chcą teraz wyhodować myszy z genami wala grenlandzkiego, aby ustalić, jakie jest znaczenie różnych genów dla długowieczności i odporności na choroby.

Ponieważ genom wala grenlandzkiego jest pierwszym genomem waleni zbadanym przez ludzi, uzyskane z niego informacje mogą być pomocne w poznaniu fizjologicznych adaptacji związanych z wielkością - zauważają naukowcy.

Dodają np., że przemiany metaboliczne w komórkach waleni zachodzą o wiele wolniej niż u mniejszych zwierząt. Naukowcy znaleźli już zmiany w jednym z genów zaangażowanych w proces termoregulacji (nazywanym UCP1), które mogą być związane z różnicami metabolicznymi w komórkach walenia. (PAP)

zan/ mrt/