Badacze przez 35 lat monitorowali 237 lemurów katta począwszy od momentu narodzin.

W przypadku większości zwierzęcych grup społecznych bardziej agresywne są samce. U lemurów równie bojowe są samice, które konkurują ze sobą o pokarm i odganiają samców w czasie posiłku, czasami wykorzystując do tego swoje ostre zęby. Nierzadko potomek podczas takich starć jest przyczepiony do grzbietu matki - mówi autorka badań Marie Charpentier, dodając, że 15 z 237 lemurów urodzonych w latach 1971-2006 doznało w takich sytuacjach śmiertelnych obrażeń.

Każda ofiara częstych ataków jest usuwana z grupy, by zapobiec kolejnym obrażeniom, a wszystkie rany są leczone przez współpracujących z centrum weterynarzy. W wyniku tego umieralność młodych lemurów jest tu o około połowę mniejsza niż w przypadku lemurów żyjących na zupełnej wolności - zauważają naukowcy.

Badając czynniki wpływające na agresję lemurów, naukowcy wzięli pod uwagę m.in. płeć, wagę, różnorodność genetyczną, rozmiar grupy oraz obecność bądź brak rodzeństwa. Okazało się jednak, że największy wpływ na to, czy młody lemur zostanie pogryziony podczas starcia, ma wiek matki. Samice, których potomstwo najczęściej unikało obrażeń, były średnio o dwa lata starsze niż samice, których młode miały mniej szczęścia.

Możliwe, że starsze matki lepiej chronią swoje potomstwo, rzadziej angażują się w bójki lub rzadziej stają się celem ataków innych samic - spekulują badacze. (PAP)

koc/ mrt/