Naukowcy z Instytutu Antropologii Ewolucyjnej Maxa Plancka w Lipsku i Królewskiego Towarzystwa Zoologicznego w Antwerpii badali poziom hormonów tarczycy w próbkach moczu 200 małp w różnym wieku, żyjących w ogrodzie zoologicznym. Okazało się, że u bonobo hormony te w późnej dorosłości utrzymują się na wysokim poziomie, podczas gdy u ludzi i szympansów zwyczajnych ich poziom obniża się po okresie dojrzewania.

Późny spadek poziomu tych hormonów może wpływać na zachowanie tych małp oraz sugeruje późniejszy rozwój ich zdolności poznawczych.

Produkowane przez tarczycę trójjodotyronina i tyroksyna wpływają na ontogenezę ludzi i zwierząt. W okresie prenatalnym są odpowiedzialne za rozwój układu nerwowego, później biorą udział w inicjacji okresu dojrzewania i przejściu w dorosłość.

Choć szympans zwyczajny i bonobo w pierwszych latach życia niewiele się różnią, po wejściu w dorosłość reprezentują już różne typy społeczno-behawioralne. Samce bonobo są mniej agresywne, angażują się w trwałe przyjaźnie z samicami i wciąż otrzymują wsparcie ze strony matek. Samce szympansa zwyczajnego są z kolei bardziej agresywne, walczą o wysoki status w grupie i współpracują z innymi samcami.

Zdaniem naukowców, różnice te może wyjaśniać fakt, że u bonobo poziom trójjodotyroniny zaczyna spadać w stosunkowo późnym okresie życia. Co ciekawe, poziom tego hormonu jest wyższy u samców niż u samic, co może wyjaśniać ich małą skłonność do agresji.(PAP)

koc/ agt/