Kolibry często latają tyłem - na przykład oddalając się od kwiatu - jednak dotąd naukowcy nie poświęcali temu zjawisku zbyt wiele uwagi

Dr Nir Sapir i dr Robert Dudley z University of California analizowali parametry kolibrzego lotu, posługując się superszybką kamerą oraz mierząc zużycie tlenu (dzięki założonej kolibrowi masce tlenowej). Inspiracją do badań było zachowanie kolibrów, obserwowanych przy karmidełku zainstalowanym na balkonie doktora Sapira.

Sapir i Dudley przeprowadzili eksperyment na pięciu koliberkach żarogłowych (Calypte anna), używając wypełnionej roztworem cukru strzykawki udającej kwiat w tunelu aerodynamicznym. Obserwowane były zużycie tlenu, ustawienie ciała oraz płaszczyzna uderzeń skrzydeł. Jak się okazało, latanie do tyłu jest pod względem energetycznym równie wydajne, co lot do przodu. Najkosztowniejsze energetycznie okazało się zawisanie, czyli lot w miejscu. Lot w tył odbywał się w pozycji bardziej wyprostowanej niż w przód, toteż badacze spodziewali się, że powstanie większy opór, wymagający wzmożonego wysiłku. Jednak przy tak małych prędkościach, jakie osiągają cofające się kolibry, opór aerodynamiczny ich ciała ma niewielkie znaczenie. (PAP)

pmw/ tot/