Jak wykazał - dzięki wykorzystaniu elektronowego mikroskopu skaningowego - zespół naukowców z uniwersytetu we Freiburgu i politechniki w Karlsruhe, zamiast po prostu stosować kleiste substancje, bluszcz przyczepia się do pionowych powierzchni dzięki złożonemu, wydajnemu energetycznie systemowi.

Roślina najpierw wchodzi w kontakt z obiektem, po którym będzie się pięła, następnie jej korzeni zmieniają kształt, przystosowując się do subtelnych nierówności, wydzielając kleistą substancje i końcu wypuszczając zakotwiczające się w małych szczelinach, drobne włośniki. Wysychając, włośniki przybierają spiralny kształt, przyciągając bluszcz do podłoża. Efekt ten wzmacniają haczykowate wyrostki na szczytach włośników.

Ponieważ martwy bluszcz trzyma się równie skutecznie, co żywy, nie ma sensu podcinanie go w nadziei, że łatwiej odpadnie. Zrywanie bluszczu ze ściany może go usunąć razem z tynkiem. PMW

PAP - Nauka w Polsce

yy/ bsz