Robot został zaprojektowany i zbudowany w ramach pracy dyplomowej przez trzech studentów z Zakładu Mechatroniki Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa Politechniki Gdańskiej (WIMiO) przy współpracy z pracownikami Wydziału Chemii UG.

Najważniejszym wymogiem projektu było to, by urządzenie działało w sposób powtarzalny i niewymagający obecności człowieka. "Eksperyment, w którym co godzinę pobierana jest jedna próbka, może trwać nawet osiem godzin. Chodziło nam o to, by nie trzeba było przez cały ten czas pilnować eksperymentu na miejscu" - powiedział cytowany w komunikacie współtwórca robota Jędrzej Słomiak.

Dodał, że część elementów stanowiska badawczego została wytworzona metodą druku 3D. "Niektóre z nich są podatne na odgięcia. Nie tworzy to większych uszkodzeń w stanowisku. Jeśli jednak jakaś część urządzenia uległaby zniszczeniu, można ponownie ją wydrukować na podstawie stworzonych przez nas modeli" - wyjaśnił.

Poza Słomiakiem robota skonstruowali Jakub Łosiński i Karol Radowski. Inspiracją do jego budowy było zautomatyzowane laboratorium wykorzystywane przez naukowców z Wielkiej Brytanii.

W komunikacie podano, że robot będzie wykorzystywany do przygotowywania próbek do analizy elektrolitu w procesach fotokatalitycznych. "Aby można było przechowywać próbki, konieczne jest ich wcześniejsze przefiltrowanie - robot za pomocą strzykawki z igłą pobierze próbkę, przefiltruje ją przez mikrofiltr i umieści w probówce w zbiorniku magazynowym, który jest termostatowany (tzn. zapewniona jest w nim kontrola temperatury)" - przekazano.

Dodano, że zapewnienie stabilności termicznej jest w tych badaniach niezwykle istotne. Wykorzystanie robota pozwoli zautomatyzować żmudny, odtwórczy proces i wyeliminuje potencjalny błąd ludzki, np. w pomiarze czasu, przez jaki próbki narażone były na niesprzyjające warunki termiczne.

Prof. Adriana Zaleska-Medynska z Wydziału Chemii UG, do której trafił robot, podkreśliła, że pozwoli on wyeliminować pewne powtarzalne procesy, które nie są czasochłonne. "Ten konkretny robot został tak zaprojektowany, by wspomóc nas w analizie elektrolitu w procesach fotokatalitycznych. Procesy te wykorzystujemy do degradacji zanieczyszczeń, które znajdują się w fazie wodnej, ale także do generowania wodoru czy fotokonwersji ditlenku węgla" - wyjaśniła cytowana w komunikacie.

Dodał, że na tym etapie robot potrafi pobierać tylko próbki ciekłe, ale kolejnym pomysłem naukowców jest współpraca w celu stworzenia robota, który będzie pobierał próbki gazowe.

Jak podało biuro prasowe PG, studenci chcą rozwijać swój projekt. "Chcielibyśmy wykorzystać komputer zarządzający urządzeniem do tworzenia bazy danych, monitoringu online, by móc pracować na urządzeniu zdalnie. Ciekawym rozwiązaniem byłoby dodanie kamery, czujników, które monitorowałyby np. poprawne założenie igły" - wyjaśnił Słomiak. (PAP)

Nauka w Polsce

pm/ zan/