18 stycznia o godzinie 21.10 nastąpi koniunkcja Księżyca z Jowiszem, czyli zbliżenie tych ciał. Będzie je dzielić 2,1 stopnia na niebie. Naturalny satelita Ziemi będzie miał oświetlone nieco ponad połowę swojej tarczy, powoli dążąc do pełni.

Jowisz powinien zacząć być dostrzegalny około godziny 16.30, a Księżyc będzie widoczny wcześniej. Oba ciała będą znajdować się wysoko nad południowo-wschodnim horyzontem. Zajdą za horyzont około godziny pierwszej w nocy.

Następnego dnia, w piątek 19 stycznia, nastąpi kolejna koniunkcja, tym razem Księżyca z planetą Uran, jednak w tym przypadku potrzebny jest teleskop, aby zobaczyć Urana. Natomiast Jowisza widać bez problemu gołym okiem jako bardzo jasny punkt świetlny. Z kolei gdy na Jowisza spojrzy się przez teleskop, można zobaczyć cztery z jego księżyców (tzw. księżyce galileuszowe), a także pasy chmur w atmosferze planety.

Osoby, które chcą na własne oczy przekonać się, jak szybko Księżyc przemieszcza się po niebie na tle gwiazd, mogą popatrzeć wieczorem 17 stycznia, następnie w dniu koniunkcji 18 stycznia i w kolejnych dzień 19 stycznia. We wszystkie trzy dni ułożenie obiektów będzie widowiskowe, ale o ile w czwartek Księżyc i Jowisz będą tuż obok siebie, to w środę i piątek Księżyc będzie oddalony całkiem sporo od planety.

Koniunkcje Księżyca z jasnymi planetami, albo koniunkcje pomiędzy planetami to bardzo widowiskowe zjawiska astronomiczne. Nie ma potrzeby podziwiania ich dokładnie w momencie koniunkcji, można to zrobić na przykład godzinę przed lub po tym momencie. Zwykle nawet dzień przed i dzień po momencie koniunkcji widok na niebie również jest ciekawy.

Osoby chcące dowiedzieć się, jakie ciekawe zjawiska astronomiczne na niebie czekają na nas w najbliższych tygodniach mają do tego sporo opcji. Na przykład planetaria zwykle mają w swoim repertuarze seanse pokazujące widok nocnego nieba w danej porze roku. W portalach tematycznych i na stronach planetariów publikowane są notatki prezentujące najciekawsze zjawiska astronomiczne na niebie w danym miesiącu. Miłośnicy astronomii stosują też programy komputerowe typu planetarium (np. darmowe Stellarium), czy aplikacje mobilne do tego celu. Wydawane są także ścienne kalendarze astronomiczne (np. kalendarz „Uranii – Postępów Astronomii”). Osoby chcące mieć pod ręką pełne zestawienie różnorodnych zjawisk astronomicznych w formie tabel i mapek na cały rok, mogą korzystać z bezpłatnego "Almanachu astronomicznego na rok 2024" wydanego przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne, dostępnego online w formie e-booka. (PAP)

Nauka w Polsce

cza/ zan/