Mieszkańcy północnej Anglii mają w porównaniu z resztą Anglii gorsze wyniki zdrowotne. Jednocześnie wiele tamtejszych obszarów wiejskich i podmiejskich cierpi z powodu słabej dostępności transportu publicznego. Już wcześniej wykazano, że takie wykluczenie komunikacyjne przyczynia się do niekorzystnej sytuacji ekonomicznej i gorszego samopoczucia w regionie. Jednak wpływ na zdrowie nie był wcześniej analizowany.

Naukowcy z University College London (UCL) przeprowadzili ankietę internetową wśród 3014 reprezentatywnych mieszkańców północnej Anglii, a następnie przeanalizowali wyniki, zwracając szczególną uwagę na związek pomiędzy postrzeganymi ograniczeniami w podróżowaniu poza najbliższą okolicę a samooceną stanu zdrowia. Brano pod uwagę częstotliwość podróży, liczbę odwiedzanych miejsc, przebytą odległość, korzystanie z samochodu i z transportu publicznego.

Jak się okazało, osoby, które często podróżują 15 mil (około 24 kilometry) lub więcej od domu, zgłaszały lepszy ogólny stan zdrowia. Znaczenie miały częstotliwość podróży oraz odwiedzane miejsca, przy czym ci, którzy regularnie podróżowali dalej niż 15 mil od domu, częściej zgłaszali ogólnie dobry stan zdrowia. Powiązania pomiędzy ograniczeniami w podróżowaniu, uczestnictwem w życiu społecznym i zdrowiem były silniejsze wśród osób w wieku powyżej 55 lat.

Ci, którzy podróżowali do większej liczby miejsc, częściej spotykali się także z przyjaciółmi i rodziną. Takie kontakty społeczne wiązały się z kolei z lepszym stanem zdrowia.

Zdaniem autorów badania (https://doi.org/10.1016/j.jth.2022.101535) wyniki dostarczają mocnych dowodów na potrzebę inwestowania w opcje transportu na średnie i duże odległości, w tym lepsze drogi oraz dostęp do pociągów i autobusów.

Główny autor, dr Paulo Anciaes (UCL Bartlett School of Environment, Energy & Resources), powiedział: „Spodziewaliśmy się, że ograniczenia w podróżowaniu wynikające z braku dostępu do odpowiedniego transportu publicznego lub prywatnego samochodu będą powiązane z postrzeganiem przez mieszkańców ich zdrowia z powodu braku partycypacji społecznej”.

„Kluczową zmienną jest liczba różnych miejsc odwiedzanych przez ludzi poza obszarem lokalnym. Wiąże się to z większym udziałem w życiu społecznym i lepszym zdrowiem. - podsumował Anciaes. - Osoby w wieku powyżej 55 lat są bardziej narażone na dodatkowe ograniczenia związane z podróżowaniem, takie jak ograniczona mobilność. Częściej też cierpią z powodu samotności. Na północy Anglii obszary wiejskie i podmiejskie o ograniczonych możliwościach dostępu są bardziej narażone na utratę populacji, ponieważ młodzi ludzie przenoszą się do miast w poszukiwaniu pracy i dobrych możliwości podróżowania".

„Tymczasem starsze pokolenia pozostają na tych obszarach z ograniczonymi możliwościami transportu. Zakres miejsc, które mogą odwiedzić, jest niewielki, co prowadzi do mniejszego uczestnictwa w życiu społecznym i niższego poziomu ogólnego stanu zdrowia. Wyniki naszego badania podkreślają potrzebę polityki publicznej, która zmniejsza ograniczenia w podróżowaniu w regionie, zapewniając lepsze opcje transportu prywatnego i publicznego, co pozwala na częstsze i dłuższe podróże” - dodał.(PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ agt/