Naukowcy z Cincinnati Children`s Hospital Medical Center (USA) przeprowadzili wśród 47 dzieci w wieku 3-5 lat testy mierzące funkcje poznawcze oraz badanie oceny przestrzennego ułożenia włókien nerwowych w mózgu. Rodziców poprosili z kolei o wypełnienie kwestionariusza ScreenQ dotyczącego korzystania z urządzeń ekranowych przez ich pociechy.

Okazało się, że maluchy, które uzyskały więcej punktów w kwestionariuszu ScreenQ, słabiej radziły sobie z ekspresywną funkcją języka, tzn. miały więcej trudności z wyrażaniem swoich myśli i formułowaniem komunikatów. Ponadto charakteryzowały się wolniejszym przetwarzaniem – nazywanie obiektów zajmowało im więcej czasu, oraz gorszymi umiejętnościami z zakresu czytania i pisania.

Wysoki wynik w kwestionariuszu ScreenQ korelował też z niższą integralnością strukturalną istoty białej (skupisk wypustek neuronalnych) w rejonach mózgu związanych z językiem i umiejętnością czytania i pisania.

„Rezultaty naszego badania podkreślają potrzebę zrozumienia wpływu czasu spędzanego przed ekranem na mózg, szczególnie podczas etapów dynamicznego rozwoju we wczesnym dzieciństwie. Dzięki temu dostawcy, decydenci i rodzice będą mogli wyznaczyć zdrowe limity” – podsumowuje dr John Hutton, koordynator badania.

Według obecnych zaleceń Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej (AAP) dzieci przed ukończeniem 18 m. ż. nie powinny mieć w ogóle kontaktu z urządzeniami ekranowymi (z wyłączeniem rozmów wideo), a maluchy w wieku 2 do 5 lat mogą spędzać przed ekranem zaledwie godzinę dziennie. Zarówno w okresie wprowadzania mediów ekranowych (pomiędzy 18 a 24 m. ż.), jak i później, rodzice powinni zwracać baczną uwagę na to, z jakich programów korzystają ich dzieci, oraz pomagać im zrozumieć to, co widzą. (PAP)

ooo/ ekr/