Satoshi Ide i jego koledzy z uniwersytetu w Tokio przeanalizowali dane dotyczące naprężeń pływowych w ciągu dwóch tygodni przed dużymi trzęsieniami ziemi, o sile 5,5 lub większej, w ciągu ostatnich dwóch dekad. Spośród dwunastu największych odnotowanych trzęsień ziemi (o magnitudzie 8,2 stopnia lub większej) dziewięć wydarzyło się w czasie, gdy Księżyc był bliski nowiu lub pełni, a naprężenia spowodowane przez siły pływowe - największe. W przypadku niewielkich trzęsień takiej zależności nie zaobserwowano.

Podczas pełni i nowiu Słońce, Księżyc i Ziemia są ustawione w jednej linii, ich grawitacja działa silniej na płyty tektoniczne tworzące skorupę naszej planety. Także pływowe ruchy oceanów zwiększają naprężenia skorupy ziemskiej, które rozładowują się w postaci trzęsień. Gdy widoczna była tylko część Księżyca, ziemia drżała słabiej.

Chociaż zaobserwowane zależności są zbyt małe, aby istotnie wpłynąć na przygotowania do zbliżającego się trzęsienia ziemi (tak czy inaczej jego prawdopodobieństwo w konkretnym dniu jest nikłe), odkrycie może w przyszłości pozwolić na lepsze zrozumienia procesu powstawania trzęsień ziemi.

Inni sejsmolodzy są - jak to ujął "New Scientist" – "ostrożnie podekscytowani" odkryciem Ide. Jednak aby wyciągać daleko idące wnioski, potrzebne są dane dotyczące większej liczby trzęsień, które na pewno wystąpią w przyszłości. (PAP)

pmw/ zan/