Blisko 200 spektakularnych zabytków, pochodzących z bogato wyposażonych grobów sprzed ponad 2500 lat, odkrytych pod Wrocławiem, będzie można obejrzeć w poznańskim Muzeum Archeologicznym od 10 kwietnia do 30 czerwca br.
Wystawa „Domasław – nekropolia arystokracji z wczesnej epoki żelaza (VIII-VI w. p.n.e.)” jest pokłosiem prac wykopaliskowych prowadzonych w Domasławiu przez prof. Bogusława Gedigę, kierownika Zespołu Badań Ratowniczych z wrocławskiego oddziału Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Badania poprzedzały budowę obwodnicy.
„Dokonane pod Wrocławiem odkrycia zupełnie odmieniły obraz ówczesnych mieszkańców obecnej południowo-zachodniej Polski. Okazało się, że nie były to zamknięte społeczności na niskim poziomie cywilizacyjnym” – czytamy w komunikacie muzealników.
Na olbrzymim cmentarzysku spoczywało ponad tysiąc skremowanych osób. To, co uderzyło archeologów w czasie badań, to odkrycie dwóch wyraźnie wyróżniających się typów grobów – skromnych, wkopanych bezpośrednie w ziemię, z ubogim wyposażeniem oraz dużych, składających się z podziemnych drewnianych komór wraz z wieloma naczyniami czy biżuterią. Bogatą grupę zmarłych składano w ceramicznych popielnicach – urnach. Towarzyszyły im przedmioty wykonane z brązu - naczynia importowane z alpejskiego kręgu kultury halsztackiej i Italii oraz przybory toaletowe, jak również żelazne miecze. Ponadto odkryto bransolety, szpile do spinania szat i elementy rzędu końskiego. Na wystawie w Poznaniu prezentowane są najbardziej spektakularne zabytki, pochodzące głównie z bogatych pochówków.
Zdaniem naukowców w grobach z Domasławia po raz pierwszy w pradziejach naszych ziem, w sposób tak jednoznaczny widoczne jest zróżnicowanie społeczne. Cmentarzysko użytkowane było od około 1300 roku p.n.e. aż do około 450 roku p.n.e., najpewniej przez tą samą społeczność, utrzymującą tradycje miejsca pochówku swoich zmarłych.
Dotychczasowe analizy wskazują, że przedstawiciele społeczności pochowanej w Domasławiu stali na bardzo wysokim poziomie kulturowym – co jest zaskoczeniem dla badaczy pradziejów Polski - porównywalnym do głównych centrów pradziejowej Europy (tzw. kultury halsztackiej). Na podstawie odkrytych zabytków archeolodzy stwierdzili, że pochowane osoby utrzymywały z tymi centrami ożywione kontakty, a za ich pośrednictwem - z cywilizacjami kręgu Morza Śródziemnego. Świadczą o tym dotąd niespotykane lub spotykane bardzo rzadko na ziemiach Polski zabytki z tego okresu. Wśród nich jest największy odkryty w Polsce pradziejowy zbiór pięknie malowanych naczyń – do dziś w doskonałym stanie zachowały się czerwone zdobienia geometryczne.
PAP - Nauka w Polsce
szz/ mrt/
