Wirus opryszczki ma to do siebie, że objawy infekcji wciąż nawracają. Należące do tej samej rodziny wirusy powodujące zmiany na genitaliach, mononukleozę zakaźną, a w niektórych przypadkach ślepotę i wady rozwojowe płodu, potrafią unikać pułapek zastawianych przez układ odpornościowy i ujawniać się po długotrwałym ukrywaniu się w komórkach nerwowych zakażonego organizmu (tak zwana latencja wirusów). Aktywacja wirusa może nastąpić pod wpływem czynników zewnętrznych - stresu, przeziębienia, miesiączki czy osłabienia organizmu, rzadziej spontanicznie.

Gdy wirus zakaża komórki, organizm broni się, otaczając jego genom strukturą uniemożliwiającą ekspresję genów. Wirus potrafi jednak uciec, wykorzystując własne enzymy komórki do uwolnienia. Odzyskawszy wolność, może znów się szerzyć.

Thomas Kristie z National Institute of Allergy and Infectious Diseases w Bethesda (USA) wraz z kolegami opracował lek, hamujący działanie enzymów, dzięki którym wirus może się uwalniać.

Naukowcy przetestowali nową metodę leczenia na myszach zakażonych cytomegalowirusem, który może powodować wady rozwojowe, a także na myszach zakażonych wirusem opryszczki typu 1, powodującym uszkodzenia ust i oka.

Mniej więcej w miesiąc po zakażeniu, gdy wirus wszedł w stadium uśpienia, naukowcy pobrali neurony z regionu mózgu, w którym lubi ukrywać się wirus i hodowali komórki na pożywce. U myszy poddanych leczeniu nie udało się doprowadzić do reaktywacji wirusa, co sugeruje, że zakażenie już się nie odnowi. Zastosowany środek wydaje się także ograniczać zakres początkowej infekcji.

Zdaniem Kristie w podobny sposób można by zwalczać także inne wirusy o zbliżonych mechanizmach działania - na przykład HIV.

Komentujący wyniki badań naukowcy innych ośrodków zwracają uwagę, że trzeba jeszcze będzie zbadać możliwe efekty uboczne potencjalnego leku - zapewne działa on nie tylko na enzymy związane z aktywnością wirusa.(PAP)

pmw/ agt/