Mija 10 lat od momentu, kiedy na wielkim teleskopie VLT - należącym do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) - zainstalowano system optyki adaptywnej, który umożliwił m.in. uzyskanie bezpośredniego obrazu planety pozasłonecznej.
Dziesięć lat temu, 25 listopada 2001 roku, na VLT zainstalowano pierwszy system optyki adaptywnej. Technika ta pozwala na niwelowanie rozmycia obiektów astronomicznych spowodowanych ruchami powietrza w ziemskiej atmosferze. Przy zastosowaniu optyki adaptywnej obrazy kosmosu są dużo ostrzejsze.
Technika optyki adaptywnej znana jest od ponad 20 lat. Pierwszy taki system zainstalowano w 1989 roku na 3,6-metrowym teleskopie w Obserwatorium ESO La Silla. Obecnie systemy optyki adaptywnej są stosowane w większości dużych teleskopów astronomicznych.
Pierwszy system zainstalowany na VLT został nazwany NACO, w skrócie od NAOS-CONICA. Został skonstruowany przez francusko-niemieckie konsorcjum we współpracy z ESO.
Jednymi z pierwszych celów obserwacji z użyciem optyki adaptywnej NACO były planety i księżyce Układu Słonecznego. Uzyskano w ten sposób pierwsze dokładne mapy Tytana, księżyca Saturna. Udało się także wykonać podczerwone zdjęcia wulkanów na Io, księżycu Jowisza.
Dzięki NACO możliwe były także bezpośrednie obserwacje planet okrążających inne gwiazdy. W roku 2004 uzyskano pierwszy w historii bezpośredni obraz planety pozasłonecznej, a w roku 2010 udało się prześledzić ruch egzoplanety z jednej strony gwiazdy na drugą.
PAP - Nauka w Polsce
ast/ agt/ bsz
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
