Specjaliści z Uniwersytetu Waszyngtońskiego, we współpracy z globalną siecią badaczy, przeanalizowali dane z lat 2000–2023, z 204 krajów świata i zauważyli, że aż 44 proc. osób powyżej 15. roku życia nie wiedziała o swojej chorobie. Największe niedodiagnozowanie dotyczyło młodych dorosłych, którzy jednocześnie są grupą szczególnie narażoną na długofalowe powikłania.

Wśród osób z rozpoznaną cukrzycą 91 proc. stosowało farmakoterapię, ale tylko u 42 proc. z nich udawało się utrzymać optymalny poziom glukozy we krwi. Oznacza to, że jedynie 21 proc. globalnej populacji diabetyków w odpowiedni sposób kontroluje chorobę.

Badanie wykazało również duże różnice między regionami. Najwyższy odsetek diagnoz odnotowano Ameryce Północnej, a najwyższy poziom leczenia wśród zdiagnozowanych - w regionie Azji i Pacyfiku. Najlepszą kontrolą glikemii charakteryzowali się mieszkańcy południowej części w Ameryki Łacińskiej, zaś najtrudniejsza sytuacja występowała w centralnej części Afryki Subsaharyjskiej, gdzie mniej niż 20 proc. chorych miało świadomość swojego stanu.

- Szacuje się, że w 2050 r. na świecie będzie żyło 1,3 miliarda osób z cukrzycą. Jeśli niemal połowa z nich nie będzie wiedziała, że cierpi na poważną i potencjalnie śmiertelną chorobę, będziemy mieli do czynienia z cichą epidemią - powiedziała główna autorka Lauryn Stafford.

Jak podkreśliła, przy tak szybko rosnącej liczbie przypadków konieczne są inwestycje w programy badań przesiewowych, zwłaszcza dla młodszych populacji, a także w dostęp do nowoczesnych leków i narzędzi monitorujących poziom glukozy we krwi, szczególnie w regionach o ograniczonych zasobach.

W 2022 r. WHO wyznaczyła cel, aby do 2030 r. 80 proc. chorych na cukrzycę miało postawioną diagnozę kliniczną. W Polsce na chorobę tę cierpi obecnie ok. 3 mln dorosłych. Do 2030 r. będzie chorował co dziesiąty mieszkaniec naszego kraju.

Katarzyna Czechowicz (PAP)

kap/ agt/