Analiza skamieniałości wczesnych ssaków z epoki jurajskiej dowodzi, że żyły one stosunkowo długo. Dzięki analizie pierścieni przyrostowych zębów badacze byli w stanie ocenić długość życia i tempo wzrostu tych ssaków, a nawet wiek, w którym osiągały dojrzałość płciową.

Badania prowadzone były przez zespoły z Uniwersytetu w Bonn (Niemcy) i Queen Mary University w Londynie (W. Brytania).

Przedmiotem analiz były gatunki ssaków jurajskich i ich poprzedników, których skamieniałości znaleziono w Portugalii, Walii i Wielkiej Brytanii (Oxforshire). Jednym był Dryolestes, który osiągał dojrzałość w wieku czterech lat, drugim – Haldanodon, który żył 11-14 lat. Znaleziska pochodziły z okresu 200-150 mln lat temu.

"Nigdy wcześniej nie potrafiliśmy zrekonstruować schematów wzrostu tych wczesnych ssaków w takich szczegółach" – opisuje Elis Newham z Queen Mary University of London.

Zespół stosował technikę zwaną tomografią rentgenowską synchrotronową, w której elektrony są przyspieszane do prędkości bliskiej prędkości światła (w przeciwieństwie do zwykłego obrazowania rentgenowskiego).

Obrazy uzyskane za jej pomocą są wyższej jakości niż te, które daje konwencjonalna mikrotomografia rentgenowska.

Naukowcy byli w stanie zobrazować maleńkie pierścienie wzrostu w tkance kostnej, która mocuje zęby do szczęki. "Pierścienie są podobne do tych u drzew, ale w skali mikroskopowej" – wyjaśnia prof. Thomas Martin z Uniwersytetu w Bonn.

Okazuje się, że pierwsze oznaki schematów wzrostu tak charakterystycznych dla współczesnych ssaków, takich jak przyspieszenie w okresie dojrzewania, zaczęły pojawiać się około 150 mln lat temu.

Wczesne ssaki rosły znacznie wolniej, ale żyły dłużej niż dzisiejsze małe ssaki, osiągając długość życia od ośmiu do czternastu lat, a nie od jednego lub dwóch, jak np. dzisiejsze myszy. Potrzebowały jednak kilku lat na osiągnięcie dojrzałości płciowej, w przeciwieństwie do ich współczesnych odpowiedników, którzy osiągają dojrzałość płciową w ciągu zaledwie kilku miesięcy. (PAP)

krx/ zan/