Informację o śmierci profesora podał w piątek Uniwersytet Warszawski na stronie internetowej.

Prof. Piotr Węgleński (ur. 29 czerwca 1939 r. w Świdnikach) pochodził z rodziny o bogatych tradycjach patriotycznych - jednym z jego przodków był Jan Węgleński, minister skarbu Królestwa Polskiego, który przyczynił się do powstania w 1816 r. Uniwersytetu Warszawskiego.

Ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UW w 1961 r. W 1965 r. uzyskał stopień doktora, a następnie - w 1974 r. - doktora habilitowanego. W latach 70. XX w. spędził kilka lat na stażach naukowych w Wielkiej Brytanii (John Innes Institute), USA (Massachussets Institute of Technology, MIT) i Francji (Paris XI), dzięki czemu zapoznał się z rodzącą się inżynierią genetyczną.

W 1982 r. otrzymał tytuł naukowy profesora w dziedzinie nauk biologicznych, siedem lat później został profesorem zwyczajnym.

Na Uniwersytecie Warszawskim pełnił funkcje dyrektora Instytutu Genetyki i Biotechnologii, wicedyrektora Instytutu Botaniki i prorektora. Od 1999 do 2005 r. był - przez dwie kadencje - rektorem tej uczelni. Pracował także w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN.

Był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Opublikował szereg prac naukowych, głównie z zakresu genetyki. W jego dorobku są m.in. "Molekularne Podstawy Życia" (1976), "Inżynieria genetyczna" (1981), "Genetyka molekularna" (2012).

Był zwolennikiem edukowania społeczeństwa np. w kwestii GMO czy szczepionek. "Musimy uderzyć się w piersi, że jako środowisko naukowe za mało ludziom tłumaczymy takie rzeczy, jak korzyści ze szczepionek oraz korzyści z GMO. Jest kilka tematów, w których świat naukowy powinien lepiej edukować społeczeństwo" - mówił w trakcie jednej z debat eksperckich w 2023 r.

Jako rektorowi UW zależało mu na tym, by uczelnia "wyraźnie i głośno zabierała stanowisko w sprawach społecznych, nie tylko w sprawach edukacji i nauki"; by była postrzegana jako "ośrodek zdrowego rozsądku i swoistego 'know-how' w sprawach społecznych" – podkreślił to w 2002 r. w jednym z wywiadów.

W 2002 r. został odznaczony brazylijskim Krzyżem Komandorskim Orderu Krzyża Południa, a w 2005 r. - Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.(PAP)

bar/