Do polowania na owady nietoperze wykorzystują echolokację. Emitują one sygnał dźwiękowy, który odbija się od celu, pozwalając określić jego położenie. Jednak niewiele badań skupiało się na tym, jak roje owadów (w przeciwieństwie do pojedynczych osobników) są "widziane" przez nietoperze.

Żeby sprawdzić, jak nietoperze wyczuwają chmary owadów, Arjan Boonman z Tel-Aviv University i jego współpracownicy posłużyli się komputerowymi symulacjami 3D rojów, które zestawili z rzeczywistymi pomiarami sygnałów wysyłanych przez zwierzęta.

Małe owady, które zwykle pozostają niezauważone, jak choćby komary - latając w roju, nagle stają się "widoczne" dla nietoperzy - informują badacze na łamach magazynu „PLOS Computational Biology”.

Naukowcy odkryli też, że emitowane przez zwierzęta sygnały typu QCF (ang. Quasi Constant Frequency), których funkcja była do tej pory nieznana, są doskonale przystosowane do wykrywania skupisk owadów. Wydają się one idealne w sytuacji, kiedy w obiekcie do wykrycia znajduje się więcej, niż jeden cel.

"Przy pomocy naszych symulacji badaliśmy coś, czego nie można byłoby zmierzyć w rzeczywistości – deklaruje Boonman. – Modelowanie pozwoliło nam na zachowanie pełnej kontroli nad każdym aspektem roju, nawet na wyeliminowanie kształtu każdego z owadów".

Odkrycia dają lepszy wgląd w ewolucję echolokacji u nietoperzy; możliwe że podczas polowań na skupiska owadów proces ten był stopniowo ulepszany. Pozwala to również wyjaśnić, jak małe owady znalazły się w diecie tych nietoperzy, które posługują się częstotliwościami zbyt wysokimi, aby je pojedynczo wykrywać. (PAP)

mrt/ zan/