Odkrycia te mogą mieć znaczenie dla prognoz dotyczących zmian klimatu. Plankton – morskie organizmy – absorbuje pokaźne ilości dwutlenku węgla z atmosfery, czym przyczynia się do regulowania temperatury na Ziemi.

„Zrozumienie światowej dystrybucji składników odżywczych w oceanie jest podłożem do zidentyfikowania powiązań między fizyką a biologią oceanu” – podkreślił główny autor badania Adam Martiny prof. University of California (w Irvine) w zakresie nauk o Ziemi, ekologii i biologii ewolucyjnej.

W wyniku wygenerowania mapy rozmieszczenia fosforanów w oceanach wykazano, że plankton jest ekstremalnie odporny nawet w środowiskach ubogich w składniki odżywcze. „To dobra wiadomość nie dla nas, ale dla planktonu, jako że niższa dostępność składników odżywczych jest jednym z prognozowanych skutków zmian klimatu” – powiedział Martiny.

Rozpuszczone nieorganiczne fosforany odgrywają ważną rolę w środowisku oceanu, ale są trudne do wykrycia. Fosfor jest istotnym elementem niezbędnych do życia cząsteczek, takich jak DNA czy nukelotydu ATP, który jest nośnikiem energii między komórkami. W przeciwieństwie do innych potrzebnych fitoplanktonowi składników odżywczych, ilość fosforu na Ziemi jest ograniczona, a w oceanie jest on rzadki.

Martiny i jego koledzy z międzynarodowego zespołu przebadali ponad 50,5 tys. próbek wody pobranej podczas 42 wypraw badawczych po wszystkich oceanach.

Oprócz tego, że udało się zidentyfikować obszary o niskiej obecności fosforanów, ekipa odkryła także nieznany dotąd rozkład tych związków w Atlantyku i Pacyfiku. „Przez długi czas mieliśmy uproszczony pogląd na bogaty w składniki odżywcze ocean na wysokich szerokościach geograficznych i oceaniczną pustynię na niskich szerokościach” – ocenił Martiny. Tymczasem okazuje się, że morskie organizmy mogą znieść ograniczone zasoby fosforanów lepiej, niż do tej pory uważano. podsumował. (PAP)

mrt/ jjj/