W badaniu opisanym w „Diversity and Distributions” dr Briana Abrahms, ekolog z amerykańskiej agencji NOAA Fisheries, powiązała trasy, jakimi poruszało się ponad 100 wyposażonych w nadajniki płetwali, z danymi na temat warunków w oceanie. Okazało się, że warunki wpływały na wędrówki zwierząt na wiele przewidywalnych sposobów.

Abrahms i jej koledzy pracują obecnie nad aplikacją, która pozwoli załogom statków przewidzieć lokalizację płetwali błękitnych w okolicy Zachodniego Wybrzeża Stanów Zjednoczonych. „Im więcej uczymy się o tym, jak warunki w oceanie wpływają na walenie i inne organizmy morskie, tym lepiej jesteśmy w stanie przewidzieć, gdzie będą się one znajdowały – powiedziała Abrahms. - Naszym celem jest udostępnienie tej technologii menadżerom, przedstawicielom przemysłu morskiego i innym użytkownikom, którzy zrobiliby z niej największy użytek dla ochrony zwierząt przez kolizjami ze statkami i innymi zagrożeniami ze strony ludzi”.

Płetwale błękitne to największe zwierzęta na Ziemi. Mogą osiągnąć długość boiska do koszykówki, choć ich podstawowym pożywieniem jest kryl – niewielkie skorupiaki długości kilku centymetrów. Gatunek jest zagrożony – zimę w okolicy amerykańskiego Zachodniego Wybrzeża spędza ok. 1500 osobników. Walenie są częstymi gośćmi okolic Santa Barbara i San Francisco, gdzie są narażone na spotkania z jednostkami z okolicznych, ruchliwych portów czy plątanie się w sieci.

Nadajniki, w które wyposażono ponad 100 płetwali w latach 1994-2008, pokazały, że zwierzęta reagują na warunki panujące w oceanie, m.in. temperaturę powierzchni wody, produktywność oceanu i topografię dna morskiego. Modelowanie 3D pozwoliło określić też właściwości wody na różnych głębokościach, co również jest dobrym czynnikiem prognostycznym obecności waleni.

Dane na temat warunków w oceanie pochodzą z boi, satelitów i badań ankietowych na statkach; trafiają potem do modeli, które można wykorzystywać do określania pozycji waleni. „Zbieramy najlepsze i najaktualniejsze dane, bazując na tym, co jest najważniejsze dla zwierząt. Te dane pokazują nam, gdzie płetwale mogą akurat być” - podkreśliła Abrahms. (PAP)

mrt/ ekr/