Symptomy choroby wysokościowej mogą pojawiać się w wyniku niedoboru tlenu na dużych wysokościach. W zależności od indywidualnych predyspozycji są to mniej lub bardziej nasilone bóle i zawroty głowy, nudności, utrata apetytu, bóle mięśni czy zmęczenie. W niektórych przypadkach może dojść do groźnego obrzęku mózgu, spowodowanego nadmiernym gromadzeniem się płynu wewnątrzkomórkowego.

Badania przeprowadzone przez prof. Granta Lipmana z Uniwersytetu Stanforda w USA wśród 58 mężczyzn i 28 kobiet wykazały, że ibuprofen zredukował częstość występowania objawów choroby wysokościowej o 26 proc.

Uczestnicy spędzili noc na wysokości około 1250 m n.p.m. w Górach Białych w stanie Kalifornia. O godzinie ósmej rano otrzymali 600 mg ibuprofenu lub placebo, a następnie rozpoczęli wędrówkę do punktu położonego na wysokości 3566 m n.p.m. Tam po sześciu godzinach podano im drugą dawkę leku. Ostatnią dawkę badani przyjęli o ósmej wieczorem na wysokości 3831 m n.p.m., gdzie zorganizowany był nocleg.

Objawy choroby wysokościowej wystąpiły u 19 z 44 osób, które przyjmowały ibuprofen oraz u 29 z 42 osób, które otrzymywały placebo. W pierwszej grupie dolegliwości nie były jednak tak silne, jak w drugiej.

Autorzy badań podkreślają, że zaletą ibuprofenu jest jego dostępność i mniejsze ryzyko wystąpienia efektów ubocznych niż w przypadku innych dostępnych leków, takich jak acetazolamid czy deksametazon, które mogą dodatkowo wywoływać u niektórych osób podobne zakłócenia funkcjonowania jak choroba wysokościowa. Podczas stosowania ibuprofenu u osób odwodnionych mogą wystąpić natomiast problemy żołądkowo-jelitowe lub nerkowe.

PAP - Nauka w Polsce

koc/ krf/  bsz