Odkrycia grobowca dokonano przypadkowo na Orkadach - archipelagu wysp położonym na północ od wybrzeży Szkocji - gdy właściciel domu na wybrzeżu jednej z wysp rozpoczął niwelację pagórka ograniczającego widok na otwarte morze.

Pod cienką warstwą ziemi znajdowały się kamienne płyty, przykrywające - jak się później okazało - podziemną komorę zawierającą dużą ilość ludzkich kości.

Archeolodzy wezwani na stanowisko stwierdzili, że w grobowcu pochodzącym sprzed 5000 lat znajdują się tysiące ludzkich kości.

Jak poinformowała Julie Gibson, główny archeolog hrabstwa Orkadów, naukowcy nie spodziewali się w tym miejscu istnienia neolitycznego stanowiska archeologicznego.

Wśród odnalezionych kości znajdują się szczątki osób różnej płci i wieku, także dzieci, których ciała były wrzucane przez otwór w górnej części grobowca w różnych okresach na przestrzeni dziejów.

Według J. Gibson, odkryte stanowisko nazwane przez archeologów Grobowcem Nasypowym - ze względu na stos ludzkich kości usypany wewnątrz - jest pierwszym tak dużym, nienaruszonym miejscem pochówku z okresu neolitu, jakie zostało odnalezione w Szkocji od 30 lat.

Wśród ludzkich kości archeolodzy odnaleźli też prehistoryczne kości wydr. Obecność w grobowcu zwierzęcych kości sugeruje, zdaniem naukowców, że grobowiec początkowo nie był szczelnie zamknięty od góry i wydry miały do wnętrza swobodny dostęp, a ludzie odwiedzali to miejsce sporadycznie.

PAP - Nauka w Polsce

jot/ krf/bsz