W pierwszym badaniu naukowcy z Oregon State University przyjrzeli się 200 rodzinom z dziećmi w wieku 2-4 lata, aby sprawdzić, jak model rodzicielstwa wpływa na poziom aktywności ruchowej najmłodszych – podał serwis HealthDay.

Wszystkie dzieci spędzały od czterech do pięciu godzin w pozycji siedzącej, ale dzieci rodziców określanych jako „zaniedbujących” (często nieobecnych w domu i nie poświęcających dzieciom zbyt wiele czasu) siedziały dodatkowo przez pół godziny przed telewizorem lub grały w gry wideo.

"Pół godziny dziennie to pozornie niedużo, ale kiedy patrzy się w skali tygodnia, miesiąca, czy roku, zaczyna mieć to duże znaczenie" – powiedział doktorant na wydziale zdrowia publicznego David Schary, który poprowadził badanie. "Jedno dziecko może mieć nawet cztery godziny aktywności więcej tygodniowo, a to ma wpływ na resztę jego życia" – dodał.

Schary’ego zaniepokoiło głównie odkrycie, jak dużo czasu dzieci w ciągu dnia spędzają w pozycji siedzącej. "Wśród wszystkich modeli rodzicielstwa wszędzie obserwowaliśmy, że dzieci spędzają cztery, pięć godzin w pozycji siedzącej – wyjaśnił badacz. – Chodzi o godziny dziennej aktywności, nie o drzemki czy jedzenie. Niektórzy rodzice preferowali ciche zabawy – jak kolorowanie, układanie puzzli – a przecież w tym wieku ruch jest kluczowy".

W drugim badaniu Schary przeanalizował zachowanie tych samych rodzin i odkrył, że aktywne zabawy były częstsze wśród dzieci, z którymi bawił się rodzic. Jednak jakikolwiek poziom rodzicielskiego zaangażowania – choćby sama obserwacja dzieci podczas zabawy, czy udzielanie im wskazówek – miał pozytywny efekt.

"Kiedy dzieci są bardzo małe, spędzają czas głównie na zabawie, więc wsparcie rodziców i ciągłe zachęty są kluczowe – uważa naukowiec. – Dlatego kiedy dzieci w wieku przedszkolnym spędzają czas na siedzeniu i graniu w gry na telefonie komórkowym czy oglądaniu telewizji, należy pomóc rodzicom niwelować takie aktywności".

Wyniki badań opublikowano w magazynie „Early Child Development and Care”. (PAP)

mrt/ agt/