Zmarł prof. Kazimierz Szabelski, były rektor Politechniki Lubelskiej

Prof. dr inż. Kazimierz Szabelski przepracował na lubelskiej uczelni 45 lat. "Uczestniczył bardzo aktywnie we wszystkich ważniejszych przemianach uczelni, które nadały jej dzisiejszy kształt oraz znaczenie dla regionu i kraju" - czytamy w komunikacie.

„Zawsze na pierwszym miejscu stawiał Politechnikę Lubelską. Jego oddanie i zaangażowanie w sprawy uczelni były niezaprzeczalne” – powiedział cytowany w komunikacie rektor prof. Zbigniew Pater.

Prof. Szabelski zorganizował na uczelni Katedrę Mechaniki Stosowanej, był twórcą lubelskiej mechaniki. Utworzył specjalność dydaktyczną budowa śmigłowców. Z jego inicjatywy powstał chór akademicki. Był prekursorem kształcenia w uczelni w zakresie architektury oraz humanizacji studiów technicznych. Będąc prorektorem, wdrożył studia magisterskie na wszystkich wydziałach uczelni.

Jako rektor prof. Szabelski pozostawił po sobie cztery zrealizowanie inwestycje: budynek Wydziału Inżynierii Środowiska, łącznik pomiędzy budynkami wydziałów Zarządzania i Inżynierii Środowiska, rektorat uczelni oraz tzw. Spichlerz. W czasie jego kadencji opracowano i wdrożono nowy, zdecentralizowany system zarządzania finansami, wprowadzono kompleksową komputeryzację administracji uczelni oraz uruchomiono internet w domach studenckich. Rozwinięto również intensywną współpracę naukową z zagranicą oraz nadano pierwszy w historii uczelni tytuł doktora honoris causa.

W latach 1996-2002 prof. Szabelski sprawował funkcję rektora. W okresie tym Wydziały Mechaniczny oraz Elektrotechniki i Informatyki uzyskały prawa habilitacji, zaś Wydział Mechaniczny – prawa nadawania stopnia doktora w dyscyplinie mechanika.

W uznaniu wybitnych osiągnięć w 2012 r. został wyróżniony tytułem Honorowego Profesora Politechniki Lubelskiej oraz odznaczony medalem „Za zasługi dla rozwoju Politechniki Lubelskiej”.

Na emeryturę przeszedł w 2012 r.

"Profesor Kazimierz Szabelski, mimo że już był na emeryturze, nadal pozostawał żywo zainteresowany sprawami Politechniki Lubelskiej. Jak tylko było to możliwe, uczestniczył w najważniejszych uroczystościach akademickich. Lubił wtedy rozmawiać z pracownikami, pytając o bieżące sprawy i troszcząc się o kondycję uczelni" – wspomniał prof. Zbigniew Pater.

Prof. Szabelski (ur. w 1937 r.) ukończył studia na Wydziale Mechaniczno-Konstrukcyjnym Politechniki Warszawskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra-inżyniera mechaniki w specjalności maszyn cieplnych tłokowych. Na podstawie rozprawy dotyczącej nieliniowych drgań parametrycznych wałów korbowych maszyn tłokowych uzyskał w 1970 r. stopień naukowy doktora nauk technicznych. W kwietniu 1973 r. został powołany na stanowisko docenta, w roku 1984 uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1991 r. – stanowisko profesora zwyczajnego Politechniki Lubelskiej.

Pracę zawodową na stanowisku konstruktora rozpoczął w roku 1961 w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie. Tutaj przez 6 lat prowadził prace konstrukcyjne i badania doświadczalne silnika wysokoprężnego, a także badania wytrzymałości zmęczeniowej i drgań elementów oraz zespołów samochodów.

Od 1965 r. prowadził wykłady z mechaniki w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Lublinie, a od lutego 1967 r. podjął pracę w tej uczelni na etacie wykładowcy i był z nią związany przez 45 lat.

Działalność naukowa prof. Szabelskiego dotyczyła teorii drgań nieliniowych, wytrzymałości zmęczeniowej konstrukcji, mechaniki światłowodów oraz dynamiki śmigłowców, samochodów i silników. Był autorem bądź współautorem licznych prac naukowych, technicznych, dydaktycznych, a także szeregu opracowań powstałych na zamówienie zakładów przemysłowych. Został redaktorem i współautorem pierwszej w kraju monografii poświęconej mechanice światłowodów, zatytułowanej „Badanie własności mechanicznych światłowodów”, oraz podręcznika pt. „Wstęp do konstrukcji śmigłowców”.

Prof. Kazimierz Szabelski był współtwórcą Politechniki Lubelskiej. Przez osiem lat pełnił funkcję prorektora i pierwszego zastępcy rektora, a w latach 1996-2002 był rektorem uczelni.

Należał do wielu gremiów i towarzystw naukowych, był członkiem m.in. Prezydium Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Kolegium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiego Towarzystwa Wiropłatów, Sekcji Podstaw Konstrukcji Maszyn Komitetu Budowy Maszyn PAN i Sekcji Mechaniki Analitycznej Komitetu Mechaniki PAN. Należał do European Akademy of Science, Arts and Letters w Paryżu, American Helicopter Society oraz Akademii Inżynierskiej w Polsce.

Otrzymał liczne nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministra Przemysłu Maszynowego. Odznaczony Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej oraz Odznaką „Zasłużony dla Wynalazczości i Racjonalizacji”.(PAP)

bar/