Żyjące w Ameryce Północnej jelenie wirginijskie są jednym z żywicieli dorosłych kleszczy Ixodes scapularis - pasożytów przenoszących boreliozę. Z powodu tej zależności Kirby C. Stafford z Connecticut Agricultural Experiment Station i jego współpracownicy zastanawiali się, czy ograniczenie liczby jeleni na danym obszarze może sprawić, że zmniejszy się też liczba przypadków boreliozy.

Od roku 1995 do 2008 naukowcy przebadali 90-98 proc. mieszkańców amerykańskiego stanu Connecticut. W swoich analizach uwzględniali, na ile ludzie ci są narażeni na choroby odkleszczowe. Sprawdzali też, ile w okolicy obserwuje się jeleni, i jak często można je spotkać.

Naukowcy zwrócili uwagę, że od momentu rozpoczęcia polowań mieszkańcy Connecticut obserwują jelenie coraz rzadziej, a jeśli już, to widują mniejsze ich grupki. Jednocześnie rzadziej zdarzają się zgłoszenia przypadków boreliozy.

Liczba zgłoszeń tej choroby w przeliczeniu na sto gospodarstw domowych była ściśle skorelowana z zagęszczeniem jeleni w okolicy - wynika z badania. Kiedy jeleni ubyło, a ich średnia liczba przypadająca na jeden kilometr kwadratowy wynosiła 5,1 - ubyło również kleszczy (o 76 proc.), a o 80 proc. zmniejszyła się liczba przypadków boreliozy wśród mieszkańców stanu.

Wyniki badania opublikowano w piśmie "Journal of Medical Entomology". (PAP)

zan/ agt/