Łuszczyca to przewlekły stan zapalny skóry, na której pojawia się czerwona, łuszczącą się wysypka. Do rozwoju choroby przyczynia się najprawdopodobniej wiele czynników - zarówno genetycznych, jak i środowiskowych. Na całym świecie łuszczyca dotyka od dwóch do czterech procent populacji i występuje coraz częściej. Szczególnie wysoka jest jej częstość występowania w Norwegii – według danych ankietowych dotyczących dwóch dużych populacji może to być od 6 do 11 proc. W mieście Tromsø częstość występowania łuszczycy wynosiła w 1980 r. 4,8 proc., ale w 2008 r. wzrosła do 11,4 proc.

Naukowcy z Norweskiego Uniwersytetu Naukowo-Technicznego z siedzibą w Trondheim wspólnie z ekspertami z Wielkiej Brytanii i USA przeprowadzili badanie obserwacyjne obejmujące 750 tys. osób.

Jak wykazała analiza z użyciem techniki randomizacji mendlowskiej, ryzyko wzrasta o dziewięć procent dla każdego wzrostu współczynnika BMI o jednostkę (BMI oznacza obliczany na podstawie wzrostu i masy ciała danej osoby wskaźnik masy ciała i jest miarą zawartości tkanki tłuszczowej). Technika randomizacji mendlowskiej pomaga w znajdywaniu zjawisk przyczynowo-skutkowych.

"Wyższy wskaźnik BMI może przyczyniać się do nasilenia stanu zapalnego skóry, co może sprzyjać łuszczycy, ale możliwe jest również, że łuszczyca prowadzi do mniejszej aktywności fizycznej, a tym samym przybrania na wadze" - wyjaśnia biorąca udział w badaniach dermatolog Mari Løset.

Do tej pory nie przeprowadzono zbyt wielu badań sprawdzających, czy utrata masy ciała może spowodować zniknięcie łuszczycy, jednak kilka badań klinicznych sugeruje taką możliwość. (PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ zan/