Analizy XIX-wiecznej broni z zębów rekina, wykonanej przez mieszkańców wysp Pacyfiku, naprowadziła naukowców na trop dwóch gatunków, o których istnieniu w tym rejonie nie wiedzieli. Wyniki badania opisano w PLOS ONE.
Rafy koralowe wokół Wysp Gilberta (rejon Mikronezji) i atole w centralnej części Oceanu Spokojnego stanowiły dawniej środowisko życia takich gatunków rekinów, o których milczą źródła historyczne i publikacje naukowców współczesnych. Co do istnienia tych gatunków zorientował się Joshua Drew i jego współpracownicy z Columbia University (CU) podczas analiz broni wykonanej z zębów rekinów, wykorzystywanej przez XIX-wiecznych mieszkańców wysp.
Rekiny stanowiły bardzo ważny element kultury mieszkańców Wysp Gilberta. Świadczą o tym dane historyczne, z których wynika, że produkcja sieci, łowienie na rekiny i wytwarzanie broni z ich zębów odbywały się w otoczce skomplikowanych rytuałów.
Niedawno naukowcy z CU badali kolekcję broni z zębów rekina, obecną w Field Museum of Natural History, obejmującą 120 wyrobów przypominających maczugi, sztylety, lance, włócznie i miecze. Naukowcy analizowali wykorzystane w tej broni elementy kostne, dzięki czemu zidentyfikowali osiem gatunków rekinów. O dwóch z nich nie znaleźli wzmianek ani w materiałach archiwalnych dotyczących fauny okolicznych wód, ani w publikacjach badaczy współczesnych.
Oba wspomniane gatunki są obecnie dość popularne w wodach w innych częściach oceanu. Naukowcy nie wykluczają, że teoretycznie można je znaleźć również w rejonie Wysp Gilberta. Bardziej prawdopodobne jest jednak to, że ich tamtejsze, lokalne populacje raczej wymarły. (PAP)
zan/ ula/
