"Gen demencji" zwiększa ryzyko ciężkiego przebiegu COVID-19
Fot. Fotolia
Mutacja związana z rozwojem demencji dwukrotnie podnosi ryzyko wystąpienia ciężkiej postaci COVID-19 – informuje „Journal of Gerontology: Medical Sciences”.
Analizując dane z brytyjskiego badania Biobank, które gromadzi dane zdrowotne i genetyczne na temat 500 tys. osób, naukowcy z University of Exeter Medical School oraz University of Connecticut School of Medicine zaobserwowali wysokie ryzyko ciężkiej infekcji COVID-19 wśród osób europejskiego pochodzenia, będących nosicielami dwóch wadliwych kopii genu APOE (zwanych e4e4). Dwie wadliwe kopie tego genu ma jedna na 36 osób europejskiego pochodzenia. Wiadomo, że e4e4 nawet 14-krotnie zwiększa ryzyko choroby Alzheimera w porównaniu z normalnym wariantem e3e3, a ponadto zwiększa ryzyko chorób serca. Jak się okazało, podwaja też ryzyko COVID-19.
Ten sam zespół wcześniej stwierdził, że osoby z demencją są trzy razy bardziej narażone na ciężką postać COVID-19, jednak zagrożeniu temu nie poświęcano zbyt dużej uwagi. Za wyższy poziom ryzyka może częściowo odpowiadać częste występowania wirusa w domach opieki.
Podobnie jak w całej populacji, większość osób uwzględnionych w zasobach Biobanku nie była jeszcze narażona na zakażenie COVID-19. Jak wykazała analiza danych, wadliwy gen ApoE e4e4 był obecny u 2,36 proc. uczestników europejskiego pochodzenia, ale ten wariant genu miało aż 5,13 proc. spośród tych, którzy uzyskali pozytywny wynik na COVID-19. To sugeruje, że ryzyko jest podwojone w porównaniu do e3e3 .
„Kilka badań wykazało obecnie, że osoby z demencją są narażone na wysokie ryzyko rozwoju ciężkiego COVID-19. Nasza praca sugeruje, że to wysokie ryzyko może nie wynikać z działania demencji, podeszłego wieku, osłabienia lub narażenia na wirusa w domach opieki" – powiedział prof. David Melzer, który kierował zespołem.
„To ekscytujący wynik, ponieważ możemy być w stanie określić, w jaki sposób ten wadliwy gen powoduje podatność na COVID-19. Może to prowadzić do nowych pomysłów dotyczących leczenia. Pokazuje również, że rosnące ryzyko choroby, które wydaje się nieuniknione w związku ze starzeniem się, może w rzeczywistości wynikać ze specyficznych różnic biologicznych, co może pomóc nam zrozumieć, dlaczego niektórzy ludzie pozostają aktywni do wieku 100 lat i więcej, podczas gdy inni stają się niepełnosprawni i umierają po sześćdziesiątce" - zaznaczył współautor, dr Chia-Ling Kuo z UConn School of Medicine (USA).(PAP)
Autor: Paweł Wernicki
pmw/ agt/
Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.
